Eigenlijk verbaast het me dat The Graves Brothers Deluxe een niet al te grote naam is in bandjesland. Het kwartet uit San Francisco doet namelijk vreselijk hun best om niet te klinken zoals al die andere bandjes. Dit doen ze door allerlei stijlen te mixen. Aanvankelijk lijkt het op hun derde schijf San Malo om post-rock te gaan, maar al snel worden er andere wegen bewandeld. Er is bijvoorbeeld veel variatie door de mix van new wave, noise, jazz, blues, psychedelica en avant-garde. Toch is er een grote overeenkomst tussen alle stijlen: ze klinken ‘dirty’. San Malo is door de afwisseling geen gemakkelijk album, maar wel een album waarop je nieuwe dingen blijft ontdekken en dat is wat mij betreft heel wat waard. Vreemd genoeg wordt dit album uitgebracht op een Grieks label, maar dat het al uitgebracht wordt, is al heel wat waard. Het zou namelijk zonde zijn als we hiervan verstoken waren gebleven. Nederland doen ze trouwens eenmalig aan. Om precies te zijn staan ze (gratis te zien!) op 18 juni in de Patronaat in Haarlem. Als ik in de buurt woonde dan ging ik zeker kijken, maar drie uur reizen lijkt me dan weer wat overdreven. Al ben ik zeer benieuwd wat ze er live van weten te maken.
mij=Green Cookie / Clearspot