De hoogtijdagen van Willie Nelson liggen eigenlijk al jarenlang ver achter hem. Misschien is hij sinds die draak van een hit die hij met Julio Iglesias opnam (“To All The Girls I’ve Loved Before”) al moeilijk serieus te nemen. Tragisch dieptepunt was wat mij betreft de reggaeplaat die hij een paar jaar geleden afleverde (Countryman). Daarbij vergeleken vielen zijn samenwerkingen met Snoop Dogg en Jessica Simpson nog mee. Een eclectisch artiest met brede smaak of iemand die volkomen de weg kwijt was? Ik wist het wel. Het wachten was op een Rick Rubin die Willie Nelson aan zijn paardenstaarten mee zou sleuren en hem weer aan het werk zou zetten als de outlaw countryheld die hij ooit was. Maar Willie Nelson had nog een kaart in zijn mouw zitten en die zet hij nu in: een samenwerking met Asleep at the Wheel: Willie& The Wheel. En zo vinden we Willie terug in een Western Swing-setting. Een setting die hem nog past ook. De vaak vrolijke, uptempo songs van Asleep at the Wheel en de ietwat onvaste, schurende stem van Willie Nelson maken dit een verrassende en feestelijke collectie van voornamelijk traditionals (“Hesitation Blues”, “Bring It On Down To My House”, “I’m Sitting On Top Of The World”). Naast Asleep at the Wheel vinden we nog twee bekende hulpkrachten: Vince Gill en Paul ‘David Letterman’ Shaffer.
Mij=Proper / Rough Trade