Dungen – Skit I Allt

Het Zweedse Dungen is met Skit I Allt ondertussen aan haar zesde album toe en het lijkt wel of er met elk nieuw te verschijnen albums met grote regelmaat een versnelling verder teruggeschakeld wordt. Nog meer dan op 4 kiezen zanger/pianist/ gitarist Gustav Ejstes en zijn band voor een ingetogen tempo. Hierdoor komt de band ondertussen – vast niet geheel toevallig – uit in het vaarwater van land- en labelgenoten The Amazing. Er is qua bezetting namelijk nogal wat overlap tussen de twee bands, waarbij vooral gitarist Reine Fiske een flinke vinger in de pap heeft bij beide. Wat niet erg is, want zijn gitaargeluid is Goddelijk laidback wanneer het moet en venijnig en korzelig wanneer het kan. En als het moet combineert hij het natuurlijk ook. Een instrumentaal nummer als “Högdalstoppen” geeft hem alle ruimte om te excelleren en waarin de invloed van Pink Floyd er duimendik bovenop ligt. Groot verschil tussen Dungen en The Amazing is wel dat de songs waarin gezongen wordt Dungen blijft volharden in het zingen in het Zweeds dat vast niet alleen voor mij totaal onverstaanbaar is. Dus dat Skit I All Fuck All betekent wist ik niet tot ik het opzocht. Dat dat Zweeds tot mooie dingen kan leiden blijkt bijvoorbeeld uit “Brallor” (dat nota bene broek betekent). Daarin zingt Gustav samen met Anna Jävinen over een gruizige gitaarpartij en een bevreemdende beat je op een geweldige manier toe. Het is avontuurlijk en retro tegelijkertijd. Zoiets soortgelijks geldt voor “Min Enda Vän” dat opgebouwd wordt rond handgeklap, viool, fluit een pianoriedel en de mijmerende zang van Ejstes. Het is niet voor niets dat ik Skit I Allt absurd veel gedraaid heb de laatste tijd. Het is zo’n plaat waar ik echt in weg kan zakken en pas vele draaibeurten later weer uit op klauter. En dan lijkt er gewoon minimaal een half uur niets anders geweest te zijn dan de psychedelica van Dungen. Heerlijk.

mij=Subliminal Sounds / Clearspot