LaFaro – LaFaro

Opper-Ier Andy Cairns van Therapy? Heeft me ooit uitgelegd waarom zoveel voordeuren in Belfast in de meest opzichte kleuren zoals roze, turquoise, banaangeel en gifgroen zijn geschilderd. Zonder huisnummers te onthouden kan de meest stomdronken Ier vanuit de kroeg dan zijn huis terugvinden. Ieren mogen dan niet het meest welbespraakte volk van Europa zijn, cultuurbesef hebben ze wel. Blind voor de alledaagse malaise zijn ze nooit geweest. Rechtlijnig zijn ze. En, Ieren hebben het hart op de tong. Dat merkte je wel bij Idlewild en Mclusky. LaFaro is een postpunk-kwartet uit Belfast dat leunt op primaire riffs en een beukende ritmesectie. Een beetje zoals Canadees Danko Jones dat doet. Heel soms wil LaFaro er wat Jello Biafra-invloeden aan toevoegen, maar het geheel moet agressief en stuwend blijven zonder oeverloos gepreekt. Het Ierse viertal trekt zich enerzijds op aan nieuwelingen zoals Pulled Apart By Horses en Future To The Left, anderzijds probeert de band de tomeloze inzet van The Jesus Lizard en de neo-grunge van The Vines onder de knie te krijgen. Met welk doel? De heren wilden een hardrockende partyplaat maken. Zeg maar gerust als een Slade on speed met punkrockglamgrunge zoals te horen valt in “The Ballad Of Burnt Dave”. De pubrock van Cosmic Psychos heeft eindelijk in Belfast voet aan de grond gekregen.

mij=Small Town America / Suburban