Opeens stond-ie zomaar midden in de schijnwerpers: op 25 januari werd Marc Almonds “Tears Run Rings” gelijktijdig op tientallen Nederlandse radiostations gedraaid, als eerbetoon aan de overleden Kink FM-dj Arjen Grolleman (het was diens favoriete nummer). Een apart moment, ook omdat Almond op veel van die zenders al in geen jaren meer in de ether geweest was. Iedereen kent “Tainted Love” van zijn oude band Soft Cell wel, maar verder? Ook ik kende hem solo eigenlijk alleen van het lieflijke “The Days of Early Spencer”, en van System F’s trancenummer “Soul on Soul” dat op Kink FM veel airplay kreeg in 2001. Toch heeft Almond veel échte fans, en dat valt wel te verklaren. Die stem! Die attitude! Almond is een ouwe romantische nicht, beetje van het type Willem Nijholt, groot liefhebber van zowel experimentele muziek als tranentrekkende croonerplaten – als er maar een mooie melodie, persoonlijke tekst of een ranzig randje aan zit. Zijn zangstijl is prachtig helder, maar het totale tegendeel van alles wat de tv-jurys verkondigen: niet altijd toonvast, opzettelijk nooit op tijd en over de grote linie erg eigenwijs. Juist dat maakt ook Varieté zo boeiend (en ondergetekende is nog wel een Antony & the Johnsons-hater). Het wordt Almonds laatste eigen plaat, zo heeft hij aangekondigd. Die bevat dan ook nogal wat bespiegelingen, en ze zijn prachtig geformuleerd. Ik heb zelden zulke mooie muziekgeschiedenisteksten gehoord als in “The Trials of Eyeliner”, maar eigenlijk is de hele plaat zo. Andere hoogtepunten: “Lavender” is een heerlijk treurige pianoballade, “Sandboy” een zelfzwelgende liefdeszoektocht, en aan de tekst “Where will we go, my madness and I” weet je ook meteen genoeg. Varieté eindigt groots met zowel een “Swan Song” als een “Sin Song”, waarin Almond respectievelijk melancholisch terugblikt (“My time has passed (..) I’m singing goodbye and I’ll be gone”) en een optimistisch motto aanbiedt (“Don’t care if it is wrong, I’m singing it loud and strong”). Hoe meer ik Marc leer kennen, hoe jammerder ik het vind dat ik zijn werk nu pas echt ontdek. Varieté is in elk geval een waardig afscheid.
mij=Cherry Red