“Alleen maar netjes binnen de lijntjes kleuren kan altijd nog later als ze groot zijn”, schreef Storm begin 2009 over het debuut van Zaphire Oktalogue. Inmiddels hebben ze er een muzikant bij en hebben ze hun naam gewijzigd in Okta Logue, maar binnen de lijntjes kleuren doen ze gelukkig nog steeds niet. Ballads Of Burden bevat zes songs die steeds langer worden, met als afsluiter “Decay” van meer dan twintig minuten. Wat aanvankelijk begint als een leuk psychedelisch bluesrockbandje à la Birds Of Avalon, met een fijn orgeltje als rode draad, ontpopt zich verderop als een kwartet Duitsers dat zich bar weinig aantrekt van genregrenzen. “Deal With The Digger” begint bijvoorbeeld als gitaarballad, maar krijgt halverwege Spaans aandoend handgeklap, schetterende blazers en bombastische pauken mee. Die blazers blijven daarna terugkomen, soms in bijna hoempa-achtige bijdragen. Het werkt echter, en hoe. Juist de variatie in tempo en instrumentatie maakt dit een plaat die geen moment verveelt. Daarbij hoor je vaak Pink Floyd terug, zeker ook door de wat lijzige zang. Afsluiter “Decay” lijkt ontstaan in een jam en brengt alle eerder voorgeschotelde variatie én een plots opduikende dancebeat in een song die beurtelings doet denken aan Pink Floyd, Phideaux en Birds Of Avalon. En nu maar hopen dat de bandleden van Okta Logue nooit groot worden…
mij=Nasoni / Clearspot