Belgenplaatjes: daarvan zijn er heel veel eigenzinnige en sterke van. Onlangs had ik de eer om in het plaatselijke clubpodium te mogen draaien rond de Belgische band Arid en voorprogramma Jasper Erkens. Het leek me wel tof om uitsluitende Belgische artiesten te draaien. Voor mij ligt het debuutalbum Come Watch Me Disappear van het Belgische Tommigun, dat echter nog niet verkrijgbaar was op het moment dat ik moest draaien. Tommigun is echter de nieuwe band van Tomas Devos en hij maakte deel uit van de band Rumplestitchkin. En daarvan staat Small-Time Hero uit 2003 wel bij mij in de platenkast, maar die was ik dus vergeten om mee te nemen bij mijn draaibeurt. Op Tommiguns Come Watch Me Disappear doet Kaat Arnaert mee (zus van Geike (ex-Hooverphonic)), en zij doet me sterk denken aan An Pierlé. En ook van haar had ik geen werk meegenomen. Eigenlijk best schandalig. Tommigun levert met Come Watch Me Disappear een afwisselende plaat af die soms ingetogen is, zoals in opener “Spotlight” dat ondersteund wordt met pianogepingel, “Cage Aux Ours” dat Tommiguns interpretatie is van Bowie’s “Heroes” of een akoestische “Square des Blindés” gezongen met een Anthony (And The Johnsons)-achtige falsetstem. Maar op andere momenten klinkt het als een echte eigenwijze Belgenband, zoals in “Blame Me” en “Watch Happens Next”. Come Watch Me Disappear klinkt als het resultaat van een band die naar hun definitieve geluid aan het zoeken is, maar daarin misschien juist wel hun kracht vindt. Saai wordt het namelijk nergens, interessant daarentegen wel.
mij=Excelsior / V2
Ik zag ze live vandaag @ doornroosje. De zangeres deed me gek genoeg ook precies denken aan Hooverphonic’s Geike, en An Pierlé schoot ook even door mijn hoofd. Achteraf lees ik dit. Grappig. Ingetogen pop met mooie uitwaaiers. Jammer van het ge-o.h. weer van het publiek tussendoor. Maar dan toch. Fijne band. Lekker voorprogramma voor Balthazar. Zekers.