Het uit Indiana afkomstige Continuance is een van de nieuwste signings op het Rise-label, en doet aan snelle, melodieuze hardcore met een stevige Christelijke inslag in de teksten. Dat betekent dus korte songs, een hoog tempo, veel melodie-riedels in de riffs en een behoorlijk over-the-top gaande schreeuwstrot. En het is juist die schreeuw die bij deze band voor gefronste wenkbrauwen gaat zorgen, want zanger Dylan bedient zich van het type strot zoals de schreeuwer van The Spirit That Guides Us dat ook doet: hoog en hees. Een duidelijk gevalletje ‘love it or hate it’, en laat ik nu net aan de love it-kant staan, want ik trek deze manier van schreeuwen wel goed, al kan ik me heel goed voorstellen dat lang niet iedereen er hetzelfde over denkt. Muzikaal gesproken zit Continuance in het straatje van bands als Comeback Kid, Shai Hulud en Carry On, dus dat zit verder wat mij betreft wel snor. Deze band heeft iets ongrijpbaars over zich, dus als ze het langer volhouden (iets wat sowieso een enorme opgave lijkt voor hardcore-bands) zouden ze best wel eens in staat kunnen zijn om een rasechte genre-klassieker af te leveren. Carry Ourselves is dat nog niet, maar is toch zeker een heel aardige plaat geworden. Met als enige kanttekening de zang, die niet voor iedereen even makkelijk te verteren zal zijn.
mij=Rise / Ada / Rough Trade