Soms is recenseren keuzes maken. Over het nieuwe album van Kylie Minogue (Aphrodite) kan ik alleen zeggen dat ik “Closer”, “Get Outta My Way” en “Too Much” erg leuke liedjes vind, maar dat zijn – net zoals de niet boeiende rest van de plaat – typisch van die nummers die door een productieteam bedacht zijn. Calvin Harris had net zo goed naar Britney, Lady Gaga of een ander gayicoon kunnen gaan in plaats van naar Kylie. Robyns belangrijkste producer Klas (‘Cobrastyle’) Ahlund had dat voor het middendeel van Robyns trilogie Body Talk ook kunnen doen, maar niet met deze nummers. En Robyn heeft muzikaal een dikke vinger in de pap. Weliswaar zijn de liedjes wat elektronischer en minder gevarieerd dan de songs op deel 1, maar er zit voor mijn gevoel zóveel meer in dan bij een Kylie! Dat komt ook door de goede teksten en zanglijnen op de kale, Röyksopp-achtige synths. “Criminal Intent” klinkt alsof het de moderne opvolger is van Madonna’s “Music”, maar juist omdat Robyn eigenwijs monotoon rapt in plaats van sexy, krijgt zo’n nummer de trots-arrogante lading die erbij hoort. “We dance to the beat” smeekt om een remix omdat een climax erin ontbreekt, maar juist de focus op de teksten maakt het wél een Robyn-liedje. Ze zingt niet over zichzelf, maar over jou. “Love Kills” is bijvoorbeeld zo’n zelfhulpliedje dat in een meisjesblad had kunnen staan, totdat je je bedenkt dat er maar weinig zangeressen zo kwetsbaar zingen in een up-tempo elektronisch nummer (ik kan me zo gauw alleen Sia en Annie voor de geest halen). Beste nummer van de plaat is de single “Hang with me”, een typisch “With every heartbeat”-achtig liedje in looptempo voor op je mp3-speler (de akoestische versie ervan stond al op Body Talk pt.1). Gezien de fraaie uitsmijter “Indestructible” op dit deel (met enkel vioolbegeleiding) is het afwachten hoe de elektronische versie daarvan op slotdeel 3 gaat klinken. Dat verschijnt in november.
mij=Konichiwa / Island / Universal
Voor de fans: een mini-interview over “Hang with me”: http://www.youtube.com/watch?v=o_d9-q8TA1c
Vanmiddag door Job de Wit bevestigd (interview komende maand in de VPRO-gids): Indestructible wordt de single bij Body Talk pt.3.
En zo klinkt die dan. http://soundcloud.com/robyn/sets/indestructible
Zo ziet de studio van Andreas @Kleerup er trouwens uit: http://twitpic.com/2y6bqj (via Twitter)
Clip bij “Indestructible” is NSFW, schijnt het, en ik link ‘m alvast ongezien: http://www.youtube.com/watch?v=ketX6HITIDU
Eenmaal aan het linkdumpen… The making-of: http://lucymcrae.blogspot.com/2010/10/making-of-robyns-indestructible-music.html (via @stereo)
Body Talk pt.3 is bijna uit en heet gewoon “Body Talk”, want van de 15 nummers komen er 10 van deel 1 en 2 af. Een soort ‘best-of’, zeg maar, maar wel zonder remixes. Die door A-Trak van “Indestructible” bijvoorbeeld.
http://disconaivete.tumblr.com/post/1661498654/indestructible-atrak
Kijk, het is Robyn. In het bubbly “Bad Gal” zingt ze een leuk moppie mee.
http://pitchfork.com/tv/%23/musicvideo/11597-savage-skulls-douster-bad-gal-ft-robyn-mad-decent
Een Robyn-documentaire van een uur op YouTube!
http://www.twentyfourbit.com/post/4934834674/watch-robyn-documentary-on-svt (via @JobDeWit)
Body Talk is nu vijf jaar uit, ik zet nog regelmatig losse nummers op en dat ook deze plaat eigenlijk om de teksten draait, is nu ook bij Vice aangekomen:
https://thump.vice.com/en_us/article/robyns-body-talk-saved-my-life
Van mij mag Eric van Eerdenburg onderhand echt wel zijn excuses komen aanbieden dat hij haar een EDM-zangeres genoemd heeft die niet op Lowlands thuishoort…