Laetitia Sadier heeft het al met een heleboel anderen gedaan, maar eigenlijk nog nooit echt solo. Natuurlijk is ze het bekendst van haar rol als toetseniste/zangeres bij Stereolab, maar ook heeft Sadier haar stem uitgeleend aan vele andere bands en projecten. Zo verzorgde ze ooit de Franstalige achtergrondzang bij Blurs prachtige “To The End”. Nu Stereolab voorlopig on hold is gezet en ook Sadiers zijproject Monade is opgehouden te bestaan, werd het tijd voor een solo-album. Bij een stem die zo nadrukkelijk een stempel drukt op het geluid van een band blijft het lastig om een solo-album te maken dat echt vernieuwend is. The Trip is dat dan ook niet echt. Sadiers typische intonatie en zware Franse accent is gebleven, al is ze op sommige nummers wel iets traditioneler gaan zingen in plaats van haar staccato en soms zelfs monotone zang bij Stereolab. Op momenten klinkt ze ook triester dan ooit, zeker op een nummer als “Statues Can Bend”. Wat mij persoonlijk vooral verheugt is de terugkeer van Rebecca Gates, ooit zangeres van The Spinanes en nu verantwoordelijk voor wat achtergrondvocalen op The Trip. De korte, instrumentale tussenstukjes zijn vreemd maar passen prima in de sfeer van het album. Het album eindigt met een geluidsfragment van een halve minuut met wat regen-en onweergeluiden. Waarom dit stukje dan “Release, Open Your Little Earthling Hands” heet, snapt echt alleen Laetitia Sadier zelf.
mij=Drag City / Munich
2 reacties