Als je het nog niet wist dankzij zijn optredens als voorman van The Spades, zou je het kunnen weten als je Leon Verdonschots Denvis. Een rockroman gelezen had: Denvis is een echte. Maar zoals het met een heleboel rockers gaat, heeft ook Dennis ‘Denvis Wankalot’ Grotenhuis een andere uitlaatklep nodig, naast zijn reguliere baan als lawaaimaker. En net zoals die andere rockers, zoekt ook hij het in country en aanverwante stijlen. Uiteraard gaat het dan niet om de zoetgevooisde Nashville-variant, maar om die van Bakersfield. Met als uithangborden Merle Haggard, Johnny Cash, Waylon Jennings en consorten en latere helden als Steve Earle. Ergens in die hoek en in de hoek van de vettige rhythm & blues moet je het werk van Denvis & The Real Deal zoeken. De mensen die hij om zich heen verzameld heeft, zijn wellicht een extra bewijs hoe serieus we deze band moeten nemen. Naast Jaap van Beusekom op pedal steel en Bertus Borgers op saxofoon vinden we Peter te Bos die assistentie verleend op Not My Friend en Ad van Meurs als medecomponist van The Devil Got A Hold Of Me Again (met ook oud-voetballer Bjorn van der Doelen op gitaar). Waarmee we meteen de twee beste tracks van dit album genoemd hebben. Maar ook de andere elf tracks getuigen van muzikaal vakmanschap met het hart op de juiste plek.
mij=Drugmoney / Bertus
2 reacties