Page Hamilton is niet alleen een volhouder en een einzelgänger, hij is ook een van de weinigen in de metal met een bovengemiddeld IQ en een compleet eigen kijk op harde muziek. Helmet brak ooit een lans voor gortdroge monsterriffs en een lijzige, weinig theatrale zang. Onze Page zag al vroeg in dat de toekomst van de metal niet te verwachten viel in het in zichzelf gekeerde wereldje van de zwartgallige hardrock. Hamilton keek liever naar Unsane, Today Is The Day en Melvins. Hij wilde koste wat kost aantonen dat metal niet draait om een zwart t-shirt met Gotische letters en een druipsnor. In een kort tijdsbestek zette Hamilton Helmet op de kaart. De zwanenzang van Hamilton nu is dat Helmet wordt aangevallen op juist die riffs, juist die andere benadering en juist die lijzige zangpartijen. De man wordt nu saaiheid verweten. Een “In The Meantime” zit er vooralsnog niet in. Een “Betty” evenmin. Toch komt Hamilton met bijvoorbeeld de titelsong behoorlijk dicht in de buurt van zijn oude Amphetamine Reptile-tijd. Seeing Eye Dog kent een gebalanceerde productie met een paar overbodige werkjes waaronder “And Your Bird Can Sing” van The Beatles. Saai mag je het vinden. Deze cd is in elk geval niet zo braaf en beleefd als voorganger Monochrome en kent in songs als “White City” en “Miserable” genoeg aanknopingspunten met het verrassende roemrijke verleden van een einzelgänger.
mij=Work Song Inc / Bertus
2 reacties