Ze was al een aantal keer in Nederland te zien met haar Deer Children. Het gaat om Nive Nielsen, een singer/songwriter die oorspronkelijk uit Groenland komt, maar die inmiddels meer een wereldburger genoemd kan worden. Vanuit uitvalsbasis België krijg ik de songstress aan de lijn.
Een wat timide vrouw, op het muzikale pad gezet door vriend Jan De Vroede (tevens bandlid) die haar een rode ukelele gaf als afleiding toen ze het moeilijk had tijdens haar studie in Canada. ‘Ik kreeg die ukelele en ineens kwamen er nummers tevoorschijn tot mijn eigen stomme verbazing. In het begin speelde ik die songs met de rug naar mijn vriend toe en de lichten uit, zo onzeker was ik over mijn eigen kunnen. Mijn zelfvertrouwen nam toe door zijn enthousiasme, vooral ook omdat hij nogal een muziekfanaat is en er verstand van heeft. En ook andere mensen om mij heen spoorden me aan om door te gaan. De optredens die ik af en toe deed werden na verloop van tijd steeds groter. En voor de grap namen we eens wat op. Het hielp ook wel dat ik zoveel goede muzikanten tegenkwam.’
mij=Interview: Nathalie. Foto's: Storm
Nive Sings!
Het resultaat was uiteindelijk Nive Sings!, een album dat in eerste instantie in Groenland uitgebracht werd en daar meteen 4000 exemplaren verkocht, wat veel te noemen is op een totaal van 56.000 mensen. ‘Ik had dat totaal niet verwacht. Het was eigenlijk een beetje huisnijverheid. Zo ben ik voor de cover naar een behangwinkel getrokken en is de foto op de cover afkomstig uit de video voor “Room”. Die video, gedaan door een vriend, was trouwens monnikenwerk. Hij heeft zo’n 8 maanden zitten knippen en plakken voordat het af was.’
‘Uiteindelijk hebben we vier nummers op iTunes gezet voor het buitenland.’ Het bleef overigens niet bij die paar vrienden die meewerkten aan de plaat. ‘Via Ralph Carney die de blaasinstrumenten speelt op het album, kwam ook neef Patrick Carney (The Black Keys) meedrummen in San Francisco en was Ralphs vriendschap met John Parish de reden dat die uiteindelijk de helft van het album geproduceerd heeft. We hebben een aantal vocals op onze eigen zolder in Groenland opgenomen, er waren ook vrienden die hun stukken vanuit Amerika doorstuurden en we zijn ook in België, Engeland en Canada gaan opnemen. Het is letterlijk een wereldse plaat geworden. We hebben met de interessantste muzikanten gewerkt met de meest uiteenlopende instrumenten. Dat is eigenlijk ook zo’n beetje de reden waarom het Nive Nielsen & The Deer Children is geworden. In eerste instantie was de samenstelling van de band in ieder land anders maar sinds een paar maanden hebben we een vaste band om ons heen.’
Groenland
Nive groeide op in Nuuk, de hoofdstad van Groenland met een inwonertal van rond de 15.000 mensen, zo’n beetje een kwart van de totale bevolking op het eiland. ‘Ik denk dat mijn Groenlandse achtergrond wel in de muziek sluipt maar ik ben daar niet bewust mee bezig. Tegenwoordig denk en droom ik ook meer in het Engels, dus de songs komen er al zo uit. De muziekscene in Groenland is alvast niet te vergelijken met bijvoorbeeld Europa, sowieso is er maar een kleine populatie. Maar Groenlanders zijn wel een erg muzikaal volk, nadat we uitgaan hebben we thuis feestjes waar we samen musiceren. Er worden ook nog veel cd’s gekocht (lacht). Ik verheug me er wel op dat ik binnenkort weer terug ga voor twee maanden. De herfst en winter zijn niet te vergelijken met hier, zo zijn er geen bomen en dus geen vallende bladeren, het is een volledig toendralandschap. In deze tijd van het jaar hangt er een constante oranje gloed over het landschap dat compleet bedekt is met sneeuw, echt prachtig. Al is het weer wel erg onvoorspelbaar. Het wordt steeds donkerder en op 1 december hangen we allemaal een oranje ster met lampjes erin voor het raam wat dan weerspiegeld wordt. Ik hou erg van de knusse sfeer die er deze maanden over het land hangt.’
Tussen de regels door
Als je naar “Aqqusernit” luistert valt het op dat er halverwege een twist inzit, het lijkt wel wat op de New Orléans sound. ‘Dat is eigenlijk bewust gedaan. Zoals je misschien wel weet ligt het zelfmoordpercentage in Groenland vrij hoog, en dat nummer kwam in me op nadat er weer eens op het nieuws was dat iemand zelfmoord had gepleegd. Het maakte me erg verdrietig maar ik wilde per se geen sad nummer schrijven, het moest beide zijn zowel de verdrietige kant van het verhaal als een oproep om niet bij de pakken neer te gaan zitten maar door te gaan, het leven te vieren. Moving on even if you know shit happens in life als het ware en dat hoor je terug in het nummer.’
Op haar MySpace staat dat Nive een hekel aan bugs heeft, en groot gelijk heeft ze wat mij betreft. Ze schreef er zelf een nummer over “Vacuum Cleaner Killer”. Wat vrij uniek te noemen is in een muziekwereld die vooral vasthoudt aan liedjes over de liefde. ‘Tja, dat is nog zoiets, wij Arctische volken houden absoluut niet van die kleine kruipende beestjes. Het zal er waarschijnlijk mee te maken hebben dat we ze niet veel zien in onze koude klimaat. Ik woonde dus in Londen en eh daar kom je ze dus wel tegen. Ik had slechte zin, zo’n dag waar alles fout gaat, alles irriteerde me, de mensen op straat gewoon alles en op het moment dat ik thuis kwam zaten die kevers er ook weer. (Giechelt) Het woord vacuum cleaner [stofzuiger, red.] kwam ineens in me op in die rare bui. En de andere betekenis is dat toen ik bezig was met het nummer ik op een bepaald moment in een drukke bus zat en al die mensen als insecten zag, of eigenlijk bugden ze me gewoon. Ik wilde al die vervelende mensen gewoon wegzuigen. Sommige mensen nemen mijn songs letterlijk maar vaak moet je wel tussen de regels door luisteren. Zo gaat “My Coffee Boy” voor mij over een relatie waarin belangrijke zaken te normaal worden en kleine alledaagse dingetjes opgeblazen worden waardoor er ruzie ontstaat. Als je de tekst letterlijk neemt, dan is het maar een saai liedje over afwas eigenlijk.’
De 7-inch is exclusief te krijgen bij een concert, zo is te lezen op de site. Daaruit zou je kunnen concluderen dat de band iets extra doen voor de echte fans wel belangrijk vindt. ‘Hm ja, die 7” is volgens mij wel uitverkocht, maar we proberen inderdaad speciale merchandise bij ons te hebben. We schakelen ook daar weer veel vrienden voor in, zo hebben we met de hand gemaakte gezeefdrukte posters en T-shirts bij ons, waar er maar een paar van gemaakt zijn. Als die op zijn dan laten we weer andere vrienden nieuwe maken, zo krijgt iedereen toch iets unieks.’
Als me een ding duidelijk is geworden is dat The Deer Children één grote wereldfamilie is.
4 reacties