P-A-U-L – Gunshot Lullaby

P-A-U-L staat voor Paul Andrew Ulysses Lambert. Deze uit Detroit afkomstige gitarist was mij volstrekt onbekend, maar iedere keer dat een van de songs op m’n iPod voorbijkwam, veerde ik weer even op. Lekker klassieke bluesrock met een rhythm-and-bluesinslag met z’n band The Harper Woods Heroes. De groove staat voorop op Gunshot Lullaby, waarna die wordt opgesierd met ontspannen blueslicks, de fraaie stem van Lambert en meestal ook een paar lekker uithalende achtergrondzangeressen. Lambert’s stem heeft vaak iets van Pat Travers en is daarmee uitermate geschikt voor het genre. Muzikaal is het ontspannen bluesrock, die wel doet denken aan Stevie Ray Vaughan, Bob Seger en voornoemde Pat Travers. Zoals gezegd is er ook de nodige rhythm and blues te horen, maar ook randjes funk en soul ontbreken niet. Solo’s horen bij bluesrock als een moer bij een bout, dus die zijn er volop. Lambert kwijt zich voorbeeldig van z’n taak, maar hij is zeker niet zo’n gitarist waarbij de opbouw van de song slechts de rode loper naar de solo is. Echte uitschieters heeft dit album niet, maar zwakke broeders evenmin. De uitstekende productie zorgt voor een lekker stevig geluid zonder al te veel liflafjes. Vooral liefhebbers van Pat Travers en Walter Trout moeten zich uitstekend kunnen vermaken met dit album.

mij=E&E / Bertus