Afgelopen jaar gingen de Grote Vier van de jaren ’80 thrash metal met elkaar op tour. Ik had best zin in een avondje Metallica, Slayer, Megadeth en Anthrax. Dat waren eind jaren tachtig toch echt mijn favoriete bands. Deze vier waren dan misschien verreweg het populairst onder de metalheads, er was daaronder toch echt wel een aantal bands die kwalitatief gezien zeker niet hun mindere waren. In Duitsland had je bijvoorbeeld ook ‘een grote drie’: Kreator, Destruction en Sodom. Opmerkelijk genoeg bands die net als de Big Four nog steeds bestaan en zelfs nog met enige regelmaat nieuw materiaal afleveren. Sodom laat op hun nieuwe cd In War And Pieces horen het good-old thrashen nog bepaald niet verleerd te zijn. Hun jaren negentig platen waren dan misschien niet altijd even briljant (lees: saai), op In War And Pieces is het goed raak. Het titelnummer dat de plaat opent slaat je na een tralala-intro op akoestische gitaar gelijk Slayeriaans (altijd al de grootste invloed geweest op Sodom) om de oren. Voor ik er erg in heb zit ik mezelf een nekhernia te bezorgen. Zo zien we het graag! De stembanden van het enige originele bandlid Tom Angelripper lijken ook niet bepaald aan slijtage onderhevig. Op zijn Araya’s spuugt hij de woorden je oren in. Voeg daarbij de vlijmscherpe, razendrappe gitaarpartijen van Bernd “Bernemann” Kost (van de snelheid van “Knarrenheinz” zal menig gitarist ‘s nachts badend in het zweet wakker worden) en mijn dag is helemaal goed. Positief is ook dat Sodom op In War And Pieces zorgt voor voldoende variatie. Goed voorbeeld hiervan is “Feigned Death Throes” waarin de band na een snel intro in een keer terugschakelt en een sludgy karakter krijgt waarbij Angelrippers zang intens evil wordt en zelf richting grunten gaat in de refreinen.
mij=Steamhammer / SPV / Suburban
2 reacties