My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky, het mag duidelijk zijn Swans is niet voor tere zielen. Dat waren ze ten tijde van hun eerste albumrelease Filth in 1983 al niet en op hun laatste release in 1998 The Swans Are Dead nog steeds niet. Het was een behoorlijke tijd stil rond deze New Yorkse band. Frontman Michael Gira zat echter niet stil, zocht zijn heil in The Angels Of Light en richtte zijn eigen label Young God Records op. Op dit label verschijnt de eerste 21e eeuw-release van Swans met een echt origineel lid, latere aanwinsten en nieuwe talenten. Vrolijk word ik van deze muziek nog steeds niet. De muziek dreunt zwaar voort, kracht bijgezet door de donkere stem van Gira, om me op te pakken en na minuten weer een stuk verderop neer te gooien. Neem daarbij een bak herrie en het mag wat mij betreft duidelijk zijn: een band voor het grote publiek zal het nooit worden. Wel een band voor de gevorderde luisteraar die om kan gaan met muziek van bands als Nick Cave & The Bad Seeds, Sonic Youth, Joy Division en Einsturzende Neubauten. Eerdaags zijn ze in de buurt met optredens in Utrecht, Groningen en Brussel. Ik zou zeggen: trek je somberste kleren aan en ga mee met deze toch naar de donkere kant van het leven. Deze band kan nog prima in 2010.
mij=Young God / Konkurrent
4 reacties