Schouder- en nekklachten: ik word er niet blij van. Gelukkig zijn daar dan nog de te recenseren cd’s die me op kunnen beuren. Qua releases was ik net aanbeland bij 1,000 Years van The Corin Tucker Band. Mevrouw Tucker moest het dus helemaal worden. Ik kreeg echter bij het draaien een wat onbehaaglijk gevoel. Alsof ik naar Alanis Morissette aan het luisteren was: de rock, de stem. Ok�, de band rammelt wel wat meer, Alanis zou een dergelijk album niet uitgebracht hebben, maar toch. Tucker is ‘bekend’ van de band Sleater-Kinney die er in 2006 mee ophield. Vreemd genoeg bedankt ze in de inlay van 1,000 Years Eddie Vedder, ze blijkt meegezongen te hebben op zijn Into The Wild. Ik bedenk me dat ik dat album toch wel erg tof vond en hou het er maar op dat ik niets heb met de neprock van deze Amerikaanse mevrouw ondanks dat ik haar gezien de sombere teksten eigenlijk een bemoedigend schouderklopje zou moeten geven. Maar de energie ontbreekt mij nu even.
mij=Kill Rock Stars / Konkurrent
4 reacties