Een witte achtergrond, een man met gitaar met een perfect gestyled vrouwtje (gitariste Wowo Spaens?) die op haar hand een kleine versie van de man met liefdesboog hoog houdt, dat moet dus wel een brave plaat worden. Als je dan de titel ook Untagged Friends noemt, dan krijg ik associaties met Unplugged. Dit moet braver dan braaf zijn. Van Bruce Bherman had ik echter nog nooit gehoord, maar bij het draaien kan ik aan het accent wel horen dat hij uit de Lage Landen komt. Hij blijkt een Belg te zijn. Met het unplugged-gehalte valt het in het begin wel mee. Bruce maakt americana, hier en daar in een rockjasje. Een beetje Admiral Freebee, ook Belg. Op deze dubbel-cd wordt hij o.a. geholpen door Kurt Wagner, Cortney Tidwell (speciale gasten) en Tony Crow, allen van Lambchop. Bherman maakt net als Lambchop muziek die prima past in het americana-stramien. Er is echter niets wat mij nou op het puntje van de stoel brengt, en dat lijkt me wel de bedoeling. Sterker nog, ik vind twee cd’s met op de tweede cd dan ook nog akoestische versies van eerdere nummers een te lange zit. Hier maak ik, naar ik vrees, geen vrienden mee. Al weet ik zeker dat er velen zullen zijn die het grondig met mij oneens zullen zijn, want dat er vakmusici aan het werk zijn, dat is zeker te horen.
mij=AKR / Bertus
4 reacties