Kens Dojo geeft al een beetje weer hoe dit album gemaakt is: vooral solo. Dat was de Ken uit de bandnaam wel toevertrouwd want Ken Ingwersen is multi-instrumentalist, schrijft, mixt en produceert al jaren voor pop- en rockacts zoals Glenn Hughes, TNT, Rick Springfield en is sinds de millenniumwisseling vaste kracht bij Ken Hensley (ex-Uriah Heep). Dit is na jaren voor anderen of in een band werken eigenlijk zijn eerste officiële solowerk. Met a little help from his friends zoals Hughes en Hensley en een stoet mede-Noren. Het materiaal beweegt zich ergens tussen poprock en AOR. Sommigen zullen dat sowieso een smalle bandbreedte vinden, maar de liefhebber krijgt een mooie mix van songs voorgeschoteld, waarbij de instrumentale songs (“Momentos A Solas”) uitblinken in sfeer en opbouw, zelfs als er een stuk spetterend Satrianiaans gitaargeweld in zit (“Soundcheck Bonanza”). Zelfs de programming, doorgaans bepaald geen vrolijkstemmend onderdeel in mijn beleving, stoort nergens. Dit is typisch zo’n album van een man-op-de-achtergrond die jaren van inspiratie gebundeld en in é,é, cd gestopt heeft. Gelukkig komt het er ook uit. Helemaal.
In dezelfde hoek zit Bangalore Choir. Nou ja, muzikaal en qua zang is het net iets steviger, omdat David Reece (ja, die van Accept) een stem heeft die wel een randje David Coverdale laat horen en ook de composities vaak zomaar een Whitesnakenummer hadden kunnen zijn (“Survival Of The Fittest). De uitvoeringen zijn echter zodanig dat het ook in die gevallen luchtig blijft, dus zonder het bij Whitesnake gebruikelijke muzikale machismo. Naast de uit eerdere bezettingen afkomstige gitarist Curt Mitchell en bassis Danny Greenberg is Bangalore Choir nu aangevuld met gitarist Andy Susemihl (U.D.O.) en de Nederlandse drummer Hans in ‘t Zandt. Het gitaarwerk is niet helemaal van Whitesnakeniveau, maar de heren vertillen zich ook zeker niet aan hun gitaarpartijen. Het klinkt vaak als de meeste gerenommeerde Duitse bands: pretentieloze hardrock, uitgevoerd door vakmensen. Degelijke songs en Susemihls goede productie zorgen ervoor dat het een van begin tot eind genietbaar album blijft. Geen absolute topper, maar nog altijd bovengemiddeld.
mij=AOR Heaven / Rough Trade & AOR Heaven / Rough Trade
4 reacties