De hamvraag was natuurlijk of My Chemical Romance de lekkere bombast van hun vorige album The Black Parade kon vasthouden. Om dat te waarborgen heeft de band dezelfde aanpak gebruikt voor de nieuwe, vierde plaat Danger Days: The True Lives Of The Fabulous Killjoys. Net als de voorganger is dit een conceptalbum, waarop het verhaal is dat de bandleden The Killjoys zijn die strijden in de nabije toekomst tegen het gemene B(etter) L(iving) Ind(ustries). Begeleid door DJ Dr. Death Defying (een glansrol van Steve, Righ? van Mindless Self Indulgence) word je langs veertien tracks geleid die het verhaal vertellen. En dat gebeurt ook hier weer op zeer theatrale wijze (‘shut up and let me see your jazz hands’), maar nergens storend. Sterker nog, nummers als “Nanana”, “Planetary (GO)” en “DESTROYA” zijn zelfs heerlijk springbaar. De bombast zit hem op dit album in allerlei elektronische geluidjes en koortjes tot in de vierde graad. Dat die koortjes dan zo mierzoet zijn als in het refrein van “S/C/A/R/E/C/R/O/W”, neem ik dan maar even op de koop toe. Dat ‘MyChem’ met dit album definitief breekt met zijn emo-verleden moge duidelijk zijn. In plaats daarvan is de band nu nog meer mainstreamrock dan Bon Jovi gaan maken, getuige de single “Sing”. Na twee keer luisteren zing je het refrein zo mee. Is dat iets slechts? De fans van het eerste uur zullen waarschijnlijk roepen dat My Chemical Romance zijn identiteit is verloren. Ik zeg dat ze die juist nu pas hebben gevonden.
mij=Warner
Hoewel er een paar leuke rechttoe-rechtaan feestnummers op de plaat staan (“Na na na” en “Planetary”), ben ik het met een reactie op http://frontpage.fok.nl/review/421919/1/1/100/cd-my-chemical-romance-danger-days.html eens dat het zonde is dat een echt stevig nummer ontbreekt, juist met dit image. Sowieso is MCR al een behoorlijk matige liveband vergeleken bij de cd’s, dus als je Danger Days echt wil zien als evolutie hadden ze nog wel met meer mogen komen…
Hoewel er een paar leuke rechttoe-rechtaan feestnummers op de plaat staan (“Na na na” en “Planetary”), ben ik het met een reactie op http://frontpage.fok.nl/review/421919/1/1/100/cd-my-chemical-romance-danger-days.html eens dat het zonde is dat een echt stevig nummer ontbreekt, juist met dit image. Sowieso is MCR al een behoorlijk matige liveband vergeleken bij de cd’s, dus als je Danger Days echt wil zien als evolutie hadden ze nog wel met meer mogen komen…
My Chemical Romance is niet meer; Gerard Way (intussen ook schrijver van de comic The Umbrella Academy) geeft verwarrende tekst en uitleg op http://www.twitlonger.com/show/n_1rjdh4f
Hoewel er een paar leuke rechttoe-rechtaan feestnummers op de plaat staan (“Na na na” en “Planetary”), ben ik het met een reactie op http://frontpage.fok.nl/review/421919/1/1/100/cd-my-chemical-romance-danger-days.html eens dat het zonde is dat een echt stevig nummer ontbreekt, juist met dit image. Sowieso is MCR al een behoorlijk matige liveband vergeleken bij de cd’s, dus als je Danger Days echt wil zien als evolutie hadden ze nog wel met meer mogen komen…
My Chemical Romance is niet meer; Gerard Way (intussen ook schrijver van de comic The Umbrella Academy) geeft verwarrende tekst en uitleg op http://www.twitlonger.com/show/n_1rjdh4f