Monogamie een spel noemen: dan moet je best wel wat lef hebben. Of een verbroken relatie achter de rug natuurlijk. Beide dingen zijn van toepassing op Cursive-frontman Tim Kasher, die met The Game of Monogamy zijn eerste soloplaat uitbrengt. Na een instrumentale, bijna klassiek klinkende, opener, die doet denken aan Sufjan Stevens, slaat de plaat ineens een andere weg in, want “A Grown Man” is een lekker powerpopnummer dat meteen blijft hangen. Verderop op de plaat komen dan wel weer klassieke elementen terug, in de vorm van strijkers en blazers, met dank aan de Glacier National Symphony. Kasher neemt de luisteraar mee door teksten over de moeilijke kanten van de liefde, over romantiek die overschat wordt, en andere heavy shit. Dat levert desondanks een alleszins luisterbaar album op, dat soms lijkt op Cursive met blazers, dan weer op Dexy¹s Midnight Runners, en qua stem heel erg op Conor Oberst, een vriend van Kasher. Tekstueel is het weliswaar lichtelijk pretentieus en soms vol zelfmedelijden, maar dat maakt de plaat des te persoonlijker om naar te luisteren.
mij=Affairs Of The Heart / Munich
4 reacties