Ik had best een hard hoofd in de samenwerking tussen Ben Folds en Nick Hornby. Waarom? Nou, Ben Folds is als tekstschrijver zelf al briljant genoeg, dus waarom zou hij de hulp nodig hebben van Nick Hornby? Ja, natuurlijk schreef hij ooit in zijn boek 31 Songs over “Smoke” van Ben Folds Five: ‘Smoke is one of the cleverest, wisest songs about the slow death of relationship that I know’ En daar heeft ‘ie natuurlijk helemaal gelijk in. Toch was ik huiverig, want iemand die gave boeken schrijft is nog niet gelijk een briljant tekstschrijver. Laat staan iemand die in staat is teksten op te lepelen die te gebruiken zijn in liedjes zoals Folds die schrijft. Volgens de credits van Lonely Avenue zijn de rollen inderdaad strikt gescheiden gebleven en dat vind ik knap, want volgens mij moet ze dat best moeite gekost hebben. Het resultaat van de samenwerking is overigens prima. Het is ook niet echt iets voor Folds om slechte liedjes te schrijven. Hij heeft de teksten van Hornby als een volleerd songsmid ingekapseld in zoals altijd even spitsvondige melodieën. Bij sommige liedjes lijkt hij er wel wat meer moeite mee gehad te hebben. Zo eindigt “Claire’s Ninth” na een fijn liedje geweest te zijn in een hele nare fade-out. Dat vind ik niet bepaald des Folds. Verrassend is het voor Folds’ doen drieste tegendraadse “Saskia Hamilton” waarin hij de Moog, Andrew Higley zijn Roland Jupiter en Kate Miller-Heidke haar wilde zang los laten. Hoe groot is dan het contrast met het volgende “Belinda” waarin Hornby het opneemt voor al die muzikanten die een hitsong schreven over de liefde van hun leven en dat avond aan avond moeten spelen terwijl hij ondertussen alweer een nieuw nestje heeft met een jongere vrouw. Met grote borsten en zonder kinderen. Het had zo uit de pen van Folds kunnen komen.
mij=Nonesuch / Warner
Ik vind het een erg zwakke broeder in het repertoire van Folds. Na een aardig begin van de plaat kakt hij zo verschrikkelijk in in het middenstuk dat ik het einde niet eens meer hoef te horen. Er staan een paar aardige nummers op maar dat is het ook wel.
Maar ja, ik ben een oude zeikerd denk ik, want vroeger was ook alles beter he. De platen van Folds waren beter en de boeken van Hornby al helemaal.
@George: Ik zie het zeker ook niet als de kroon op beider oeuvres.
Geen kroon waard maar verder wel een vermakelijke plaat vond ik. En zeker een stuk beter dan de universiteitskoren die nummers van Ben Folds coveren.
Ik vind het een erg zwakke broeder in het repertoire van Folds. Na een aardig begin van de plaat kakt hij zo verschrikkelijk in in het middenstuk dat ik het einde niet eens meer hoef te horen. Er staan een paar aardige nummers op maar dat is het ook wel.
Maar ja, ik ben een oude zeikerd denk ik, want vroeger was ook alles beter he. De platen van Folds waren beter en de boeken van Hornby al helemaal.
@George: Ik zie het zeker ook niet als de kroon op beider oeuvres.
Geen kroon waard maar verder wel een vermakelijke plaat vond ik. En zeker een stuk beter dan de universiteitskoren die nummers van Ben Folds coveren.
@Jeran: dat vond ik idd ook maar eenmalig een beetje leuk.