Met Tame Impala en Black Mountain is er een klein psychedelisch golfje aan de gang. Iets links daarvan spelen The Pain of Being Pure At Heart en A Place To Bury Strangers shoegazertje. Allemaal bands die links of recht teruggrijpen op het verleden en heel eerlijk gezegd, ik vind het allemaal best fijn. Zou je dat dan ook, voor het gemak en tijdgewin, ook bij elkaar kunnen voegen? Natuurlijk en wat je dan krijgt is psychedelische rock, maar gespeeld op een oorverschroeiend hoog volume. Als je er vervolgens ook nog wat grunge doorheen gooit, dan krijg je Dead Confederate. Enige probleem, Dead Confederate, uit Athens GA is nog niet zo goed als bovengenoemde vier bands. Op debuut Wrecking Ball werd het allemaal nog met bravoure gespeeld en werd er links en rechts nog eens wat geëxperimenteerd. Op opvolger Sugar is dat allemaal verdwenen. De band is hoorbaar strakker geworden van het vele toeren, de songs zijn puntiger, maar het mist wat sjeu. Waardoor Sugar niet de plaat is geworden die ik gehoopt had. De potentie is er hoorbaar, want de plaat wordt nooit vervelend, maar je mist net even de brille die je wel hoort bij eerder genoemde groepen. Laten we hopen dat Dead Confederate voorlopig nog even doorgaat want soms heeft talent wat tijd nodig…
mij=Kartel / Munich
4 reacties