In een van de lelijkste hoezen in lange tijd kwam Helloweens 7 Sinners tot mij. Helloween ontdekte ik als verse student met Keeper of The Seven Keys Part I en het raakte even zo snel weer buiten beeld omdat ze keer op keer dezelfde plaat leken uit te brengen. Noem het happy metal, power metal of Teutoonse metal, maar het klonk steeds weer hetzelfde. Zeker, de geluidskwaliteit nam toe, er waren de nodige bezettingswisselingen, maar muzikaal veranderde er weinig. Veel snelle songs met dubbele bassdrums – soms op het absurde af, zoals hier in “Who Is Mr. Madman?” -, beurtelings lang aangehouden akkoorden en hakkende riffs en zanglijnen die veel poppier lijken dan de muziek. Een paar jaar geleden werd ik nog wel blij van Gambling With The Devil, maar dit 7 Sinners – losjes gebaseerd op de zeven hoofdzonden – is mij wat te voorspelbaar. Er staan een stel prima songs op – de lange afsluiter “Far In The Future” met het verrassende intro “Not Yet Today” bijvoorbeeld – , maar even vaak is het meer van hetzelfde. Volgens mij is dat een album dat buiten de Helloweenfans niet veel gaat doen. Maar ja, wat weet ik ervan? Volgens hun eigen Are You Metal-kwis ben ik maar 37 % metal. Dat zal het wel zijn.
mij=Columbia / Sony
4 reacties