Half januari; het stof van het muzikale jaar 2010 is jaarlijstjes-gewijs neergedaald en de focus is via Eurosonic/Noorderslag richting 2011 bijgesteld. Maar ik ben er nog niet helemaal klaar voor. Had ik maar niet op die ene link moeten klikken bij dat jaarlijstje van een van mijn favoriete zangeressen. Niet dat ik er spijt van heb dat ik dat deed. Verre van zelfs. Sarah Jaffe? Nooit van gehoord. De link leidde naar “Better Than Nothing” – mooi nummer, fijne stem, prettig geproduceerd zonder al te veel opsmuk. Meteen maar besloten het album te bestellen. Het duurde even voordat het schijfje arriveerde, maar ik draai sindsdien nauwelijks iets anders. Suburban Nature is voor mij zo’n album wat ik in mijn armen wil sluiten. Koesteren. Eentje waarmee ik wil huilen, lachen en drinken tot diep in de nacht. Een glaasje nog? Morgen zien we wel weer verder. ‘Wake me up / just to call me / sleeping beauty / Oh fine / that’s fine / I got my hands up / I’m feeling vulnerable.’ Mooi hoor. Ken je dat gevoel nog toen je voor het eerst O van Damien Rice hoorde? Of XO van Elliott Smith? Zo’n album dus, maar dan van een meisje: Sarah Jaffe. Met terugwerkende kracht misschien wel het mooiste debuutalbum van 2010.
mij=Kirtland / Import
2 reacties