Tuurlijk joh! Het Zweedse vijftal van The Crown is gewoon na zeven jaar terug met een potje death- en thrashmetal waar je U tegen zegt. Zanger Jonas Stalhammer van God Macabre is achter de microfoon gaan staan en brult en sneert de oude zanger Johan Lindstrand de vergetelheid in. Dat is dus een terugkeer die kan wedijveren met de reünie van Carcass in het voorbije jaar. Echte originele hoogtepunten kent Doomsday King niet. Wel verrassend brute songs zoals de finalesong “He Who Rises In Might – From Darkness To Light”. The Crown houdt een standaard kwaliteit vast die zich laat meten met Entombed. Intens lomp, hard en snel, meer heb je als verstokte deathmetalfan eigenlijk ook niet nodig. Her en der hoor je voorzichtige pogingen naar uitgediepte songstructuren en melodieën waarmee The Crown verklapt dat Doomsday King geen eenmalige terugkeer is, maar hopelijk een begin van een reeks steeds betere metalplaten. Stalhammer heeft Lindstrand in een klap doen vergeten. De band heeft zijn misstap Possessed 13 meer dan rechtgezet. Wat rest zijn ijkpunten van cd’s in de komende vijf jaar.
mij=Century Media / Suburban
4 reacties