Family Of The Year zou wel eens heel goed de juiste band op het juiste moment kunnen zijn. De wind staat gunstig voor bands die tappen uit het vaatje van de fijne meerstemmige liedjes. En helemaal als ze zich begeven op de scheidslijn van indie en folk en niet hun best doen het zo moeilijk mogelijk te maken. Wie zich behaaglijk voelt bij bands als Isbells en Fleet Foxes kan hier zo aanschuiven. Een liedje als “Summer Girl” zal menig hart kunnen doen smelten. De vier mannen en twee mannen uit Californië laten hierin horen het goddelijk meerstemmig zingen tot in de puntjes te beheersen. Het is overigens helemaal niet zo dat het alleen maar vreugde en jolijt is op Our Songbook. “The Princess & The Pea” heeft een duidelijke duistere ondertoon en ook het venijnige, bijna CSS-achtige “Castoff” strijkt tegen de haren in. Een behoorlijk contrast met het Beatlesque “Feel Good Track Of Rosemead”. Het is dus gelukkig niet zo dat Family Of The Year op een paard wedt en daardoor verzandt in saaie eenvormigheid. Ze maken slim gebruik van het ruime arsenaal stemmen dat de band op voorraad heeft en kunnen daardoor gemakkelijk variatie aanbrengen waardoor je in een stap van akoestisch verstild bij uitbundige groepszang uit kunt komen. Zo’n band die in de zomer zo maar eens een hit zou kunnen worden op de festivals. Met een strootje in de mond liggend op een zonnige festivalweide naar deze band kijken, lijkt me namelijk allesbehalve een straf.
mij=Volvox / Greenlfant / LC Music
2 reacties