De jaren zeventig waren muzikaal gezien denk ik de interessantste (en succesvolste) voor Zweden. En dat was niet alleen met dank aan Anni-Frid “Frida” Lyngstad, Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Agnetha Fältskog. Nee, er was ook een enorme aanwas van rockbands die de brug probeerden te slaan met Zweedse folk. In tegenstelling tot ABBA is het gros hiervan helaas al lang weer vergeten. Een van de bands die een belangrijke koploper was in die tijd was Kebnekajse dat in die tijd zeven lp’s uitbracht. Niet voor niets zijn al hun lp’s gewoon op cd uitgebracht. Na een periode van bijna dertig jaar niets uitbrengen verscheen in 2009 de naar de band zelf vernoemde reünieplaat. Daarop speelden overigens lang niet alle originele jaren-zeventig-bandleden mee. De sound was echter weinig veranderd ten opzichte van de jaren zeventig. En ook op Idioten laat Kebnekajse weer een fijne mix van rock en Zweedse folk horen. De band is vernoemd naar de hoogste berg van Zweden en zo dien je ze ook te zien. Bands als deze, dát zijn de voorvaderen van de folkmetal die nu nog hartstikke populair is, nog meer dan een band als – het overigens geweldige – Skyclad. Idioten zelf heeft overigens weinig met metal te maken, het schuurt veel dichter aan tegen pak ‘em beet de oude Pink Floyd dan tegen metal, maar je hoort eigenlijk in alle tien de geheel instrumentale tracks dat de stap vanaf hier naar folkmetal klein is. Wie een band als Dungen een warm hart toedraagt moet Kebnekajse zeker ook eens opzoeken, want deze band levert hetzelfde soort ambachtelijke vakwerk af met Idioten
mij=Subliminal Sounds / Clearspot
4 reacties