Opmerkelijk hoe vaak de meest memorabele momenten in het leven te maken hebben met een eerste keer: je eerste keer seks, de geboorte van je eerste kind of voor mijzelf onlangs het lopen van mijn eerste halve marathon. En nu is daar een volgend speciaal moment bijgekomen; het verschijnen van dit eerste stukje pennenvrucht op File Under. Nu had ik al eens een tijdje voor een andere website gerecenseerd, plaatsing op een weblog als deze geeft toch wel even een speciaal gevoel. Het album waar het voor mij allemaal mee begint is de nieuwe Beardfish. Het zesde album alweer voor de retro progrockers die zich het beste (en met alle plezier) laten vergelijk met de groten als Yes, Genesis en King Crimson. En net als voorgaande namen moeten de Zweden het vooral hebben van de combinatie van sterke composities en muzikaal vakmanschap afgewisseld met sferische passages. Natuurlijk heb je nu en dan een rustpuntje nodig, maar wat mij betreft is de band op zijn sterkst als ze zich wat meer laten gaan. Mede door de voor huidige begrippen korte speelduur luistert dit album na een aantal draaibeurten gewoon heerlijk weg. Als je dan nog overal op internet leest dat Mike Portnoy een groot fan is wordt het misschien wel tijd dat de band nog wat meer op eigen benen gaat staan?
mij=Inside Out / EMI
4 reacties