Deicide – To Hell With God

Waar ik totaal van over mijn nek ging is een Glen Benton die in een raar latexpakje op het podium door toedoen van zijn voormalige vrouw de boosaardige satanist staat uit te hangen. Ik zag op zulke momenten geen verschillen tussen de huidige paus met zijn rode schoentjes en Benton in zijn ‘The Cockring’-periode. Blijkbaar beseft Benton, de man met het gebrandmerkte kruis op zijn voorhoofd, nu ook door dat hij even het spoor bijster is geweest. En dus verliet hij huis, haard en vrouw om zich maar weer eens volledig in het ware satanisme te verdiepen. To Hell With God is de tiende plaat van Deicide en wat voor een! Het moet bijna twintig jaar geleden zijn dat ik Deicide zo sterk heb horen acteren. In de lijn van Cannibal Corpse en Napalm Death stuitert, blaft, boert en spuugt Benton zijn frustraties van zich af. Drummer Steve Asheim houdt Deicide sinds tijden in overtreffende trap telkens op de rails, en dat is wel eens anders geweest. To Hell With God is een productionele topprestatie van Benton en co. waarbij alle aandacht uitgaat naar subliem spel. Neem de stiekeme noten tussen de gierende solo’s en riffs, neem de poepstrakke blastbeats of zelfs de op maat opgehoeste lompheid van mijnheer de Satanist, Deicide heeft zijn songs in minutieuze precisiebombardementen geregistreerd. Tja, in tijden dat de kerk onder vuur ligt, kun je als anti-kerkganger maar beter zo goed en strak mogelijk de aanval inzetten.

mij=Century Media