Daar gaat je toer door China. Falun Gong is de debuut-lp van Milligram Retreat, waarachter Maurice Hermes (audio) en Ren�e van Trier (video en performance) schuilgaan. Ze stonden ook al op Kamp Holland, de betrekkelijk recente verzamelaar van het Nederlandse label Enfant Terrible, en tonen zich hier eigenlijk net zo veelzijdig als die compilatie. (Als iemand me had verteld dat dit wederom een werk van diverse artiesten was geweest, had ik het geloofd) Met de juiste Enfant Terrible-attitude begint het duo de plaat met een ‘en nu allemaal de kamer uit!’-track. “Aim For The Brain” klinkt als het schuiven van tektonische platen onder Japan. Gelukkig gaan daarna de drummachines aan en kan er gedanst worden. “Emotion” is na�eve electro in gouwe ouwe Kraftwerk-stijl. “Wife” is wat donkerder en meer iets voor een kraakpandfeestje. Echt geniaal wordt de release in het midden, en dan niet tijdens het omdraaien van de vinyl-schijf. Plaatkant A wordt afgesloten met “Separated”, een van de meest hilarische en zieligste liedjes die ik in tijden hoorde. Een happy-hardcore-meisje met bibberig helium-stemmetje is klaarblijkelijk haar Aussies verloren. ‘Can’t be separated’ jammert ze, terwijl vogeltjes tevergeefs opbeurend kwetteren. En daarna, uit het niets, aan het begin van kant B, een �cht popliedje. En wat voor een. “Planemo” brengt opnieuw een glimlach, en nu niet alleen omdat het zo aandoenlijk is. Gefilterde beats uit de Warp-school (moet ik de zwabbersynth en kinderstemmetjes nog noemen?) en dan Maurice en Ren�e in duet, na�ef en nostalgisch als het popduo Bauer. Of hoe een refrein van ��n woord en nauwelijks stemverheffing toch hemels kan zijn.
mij=Enfant Terrible
4 reacties