Parts & Labor – Constant Future

De samenstelling van Parts & Labor is ongeveer net zo onrustig als de muziek die die deze noiseknakker uit Brooklyn maken. Tot nu toe werd eigenlijk elk album wel gemaakt met nieuwe, verse bandleden. Nu is tweede gitarist Sarah Lipstate, tweede guitarist op 2008’s Receivers, weer verschwunden omdat ze zich wil concentreren op haar soloproject Noveller. In principe bestaat de band nu weer uit drie man: oerleden BJ Warshaw en Dan Friel en drummer Joe Wong die er de vorige keer ook al bij was. Maar aan drie man heeft Parts & Labor ook wel genoeg om een goede bak herrie over je heen te sturen. Deze keer was het aan producer Dave Fridman (o.a. Mogwai, The Flaming Lips en MGMT) om de boel in goede banen te leiden. Dat is ’em prima gelukt. Constant Future kun je eigenlijk wel zien als een prima samenvatting van waar Parts & Labor de afgelopen vier albums mee in de weer geweest is. Echt (voor hen) nieuwe dingen probeert de band niet meer uit, maar de focus en drive is onverminderd groot. Songs als “Fake Names” (ondanks zijn ietwat weifelende intro) en “Outnumbered” denderen gelijk vol over je heen. De dreinende toetsenpartijen doen me wel wat aan Trans-Am denken, maar Parts & Labor ramt toch flink wat dieper de noise in met hun punky houding. Ik verbaasde meer overigens over dat ik bij de zang van Parts & Labor af en toe wel wat aan Peter Hammill moet denken, maar dat komt vast door de declamerende manier van zingen in bijvoorbeeld “Skin And Bones”. Op een bepaalde manier heeft Parts & Labor ook wel dat onorthodoxe in zich dat Van Der Graaf Generator heeft. Alhoewel de basis natuurlijk vooral ligt bij helden als Wire en Sonic Youth, maar Parts & Labor geeft er al vijf albums lang op een toffe manier een eigen draai aan.

mij=Jagjaguwar / Konkurrent