Wie dacht dat hippies geen ruzie kunnen maken heeft het goed mis. Wanneer ik de psychedelische rockers van Sleepy Sun backstage op Lowlands de slappe hand schud, is er behoorlijk wat frictie binnen de band. Wat blijkt namelijk? Er is te weinig tijd voor zanger Bret Constantino om alle interviews af te werken en Rachel Frannan, enig vrouwelijk bandlid en met haar stem medebepalend voor de sound van Sleepy Sun, heeft spontaan aangeboden dan maar wat interviews van hem over te nemen. Haar aanbod wordt ten overstaan van de hele band en diverse andere toehoorders vriendelijk doch zeer dringend door Constantino afgeserveerd en dat doet pijn. Er hangt geen slaperige zon meer boven haar hoofd, maar een kwaadaardige donderwolk. Zelfs tijdens de fotosessie kan er geen lachje meer vanaf.
mij=Interview: Blink
Ondanks de eerdere botsing met Frannan neemt Constantino rustig de tijd voor een gesprek over de geschiedenis van Sleepy Sun, zijn studie economie en de ‘psychedelische’ sound van zijn band.
Hoe bevalt de tour?
Ach we zijn al twee jaar non-stop aan het toeren en ik heb inmiddels mijn eigen routines ontwikkeld. Ik lees graag, heb net een boek van Hemingway gelezen en ben toen begonnen met Please Kill Me: The Uncensored Oral History of Punk. Een erg leuk boek.
Heeft Sleepy Sun iets met punk?
We woonden vroeger in Santa Cruz en waren daar niet echt onderdeel van de punkscene maar eerder een redelijk traditionele garage/blues-band. Met punk hadden we bijzonder weinig eerlijk gezegd.
Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
We studeerden in Santa Cruz. De bandleden deden verschillende studies, zoals psychologie en engineering. Zelf studeerde ik economie. Het klikte enorm en we besloten om alles achter ons te laten, naar San Francisco te verhuizen en 100% van ons leven te gaan wijden aan de muziek. Oorspronkelijk zouden we het een jaartje proberen, maar zoals je ziet werkt het nog steeds.
Heb je nog wat van je economiestudie kunnen gebruiken bij Sleepy Sun?
De band is gewoon een bedrijf. Veel van wat ik op de universiteit heb geleerd kan ik toepassen op dit ‘project’. We hebben heel veel plezier maar uiteindelijk zijn er toch ook flink wat verantwoordelijkheden. Contracten lees ik altijd drie keer goed door. Mijn vader is jurist dus het is me sowieso met de paplepel ingegoten.
En heb je het vak marketing nog kunnen toepassen bij het promoten van jullie muziek?
We hebben nu twee albums uit en het eerste hebben we gratis op het internet gezet. Dat leek ons destijds wel een goed idee maar achteraf was het erg naïef. We vroegen niet eens aan mensen om een naam of e-mail adres in ruil voor de download. Dat zou ik nu toch wel anders doen.
Jullie worden veel vergeleken met Jefferson Airplane. Een terechte vergelijking?
Terecht niet, maar begrijpelijk wel. We komen ook uit San Francisco, hebben ook een zangeres in de band en hebben volgens velen ook een ‘psychedelische’ sound. Sowieso wordt het woord ‘psychedelisch’ veel te snel gebruikt. Traditioneel had het vooral te maken met drugs en wat Sleepy Sun betreft is dit slechts ten dele van toepassing. We vinden het natuurlijk ook interessant om andere delen van onszelf te ontdekken, maar daar is niet altijd drugs voor nodig. Alleen met onze muziek kom je ook al een heel eind!
Dus jullie schrijven de nummers altijd volstrekt nuchter?
Meestal wel. We hebben door het vele toeren onze huizen en oefenruimte moeten opgeven, dus we hebben nu een soort cabin waar we kunnen schrijven en opnemen. Meestal ontstaan nummers gewoon uit lange jams. Het gaat trouwens om veel meer dan alleen het samenstellen van nummers. We besteden ook veel aandacht aan de visie, wat we als band willen bereiken. Daar kunnen we echt urenlang over ouwehoeren.
Wat willen jullie de komende jaren bereiken?
We willen gewoon beter worden en meer spelen. Onlangs hebben we getoerd met de Arctic Monkeys en UNKLE. Ze hadden ons benaderd en het werd een enorm leerzame ervaring. Ik heb zelden zo’n hype meegemaakt als bij de Arctic Monkeys en heb veel respect gekregen voor hoe die jongens daarmee omgaan. Dat is absoluut een voorbeeld voor me.
Inmiddels, enkele maanden later, blijkt de frictie tussen Rachel Frannan en de rest van de band niet eenmalig te zijn geweest en heeft Frannan halverwege de tour Sleepy Sun verlaten. De reactie van Frannan loog er niet om:
I think unfortunately for all of us sleepy heads I had to leave the group immediately. It was not only to pursue my solo career that I left but more a reaction to the way I was being treated as an artist within Sleepy Sun. Without being disrespectful and gossipy, I must say that Sleepy Sun are a very difficult group of young men who have had little experience working with other artists, and most crucial no experience working with women.
The relationship changed several times throughout my stay with them and over the last year and half dissolved into an emotionally traumatizing adventure.
This isn’t to say that I take the vast amount of knowledge gained (as well as fun and life changing experiences) for granted but after 3 years of JUST touring with them, many things began to outweigh the excitement that was being a member of sleepy sun.
Eventually my relationship with Bret [Constantino] became so volatile, (I had been yelled at, mocked, alienated and crushed several times by him) I knew I needed to get out immediately.
They asked me to stay quiet about my exit, and never released any press about it. Since leaving no one in that camp has contacted me in anyway.
I had a fun time with them for the first year but after several attempts to contribute my ability to play keys, or write music were ignored I gave up hope and started drinking more. There’s a whole year and a half of my life I barely remember. I’m ashamed I let my depression over losing my outlet of self-expression get the better of me but … it was an unprecedented thing for me to go through.
Hopefully this sheds a little light – I don’t harbor any resentment now that I’ve got my life back.
4 reacties