TesseracT – One

TesseracT valt onder het kopje mathmetal. Een benaming die staat voor hoog technisch niveau, tempowisselingen alsof het pepernoten in Sinterklaastijd zijn en complexe arrangementen. Ik mis in die term hét ingrediënt voor alle goede muziek: emotie. Ik omschrijf het debuut One dan ook liever met de overkoepelende term, progmetal. Nou ja, debuut, vorig jaar verscheen al de Conceiling Fate EP, met zes van de elf nummers van dit album. TesseracT is bovendien al een hele tijd bezig. Gitarist Acle Kaney begon in 2003 met een soloproject dat uiteindelijk zou uitgroeien tot TesseracT. De afwisseling van heftige riffs en gebrulde zang met rustige passages en cleane zang doet wel denken aan Pain Of Salvation, zij het dat TesseracT een gradatie heftiger is dan Pain Of Salvation dat heden ten dage is. De muziek van TesseracT doet heel volwassen aan en ook de productie klinkt helemaal af. Vooral zanger Dan Tomkins valt op. In de cleane zang hebben de zanglijnen soms wel wat overeenkomsten met die van Rush´ Geddy Lee, zijn rauwere stukken overtuigen echter ook. Hoewel de muziek barstensvol instrumentaal stunt- en vliegwerk zit, met drumwerk dat zelden als ´rustig´ te omschrijven is, schakelt TesseracT iedere keer weer op tijd over naar een melodieus gedeelte. Daardoor blijft het allemaal in de eerste plaats op de song gericht en blijft het net aan de goede kant van de streep, ook in de composities. Misschien dat ze nog wat meer eigen gezicht moeten ontwikkelen, want hier en daar klinkt het wat generiek. Dat neemt niet weg dat TesseracT tal van al jaren ploeterende acts in het genre direct achter zich laat.

mij=Century Media / Suburban