T.S.O.L.

Het is een terugkerend gegeven in de populaire muziek: de ware trendsetters en pioniers worden zelden miljonair en de trendvolgers maken mooie sier. Bands als The Offspring en Green Day haalden de mosterd bij T.S.O.L. (voluit True Sounds of Liberty) en hun scènegenoten die de Amerikaanse punkscene begin jaren tachtig vorm gaven. En terwijl Green Days American Idiot: The Musical haar première beleeft, toeren deze mannen langs diverse kleine zaaltjes in West Europa. Van de oorspronkelijke T.S.O.L.-bezetting is alleen drummer Todd Barnes er niet meer bij. Hij overleed in 1999 na een turbulent leven vol drugs en drank. Zanger Jack Grisham, bassist Mike Roche en gitarist Ron Emory zijn al jaren clean, hebben het geloof gevonden maar rocken nog steeds alsof het 1981 is.
T.S.O.L.
T.S.O.L., afkomstig uit Huntington Beach (de voorstad van Los Angeles waar de surfcultuur werd geboren) is een band met een meer dan kleurrijke geschiedenis. Hun eerste EP’s waren een blauwdruk voor de vele, vele hardcorebandjes die hen volgden, maar met albums als Dance With Me en Beneath the Shadows ontwikkelden ze zich tot de Amerikaanse neefjes van The Damned. Toen Jack medio jaren tachtig werd vervangen door Joe Wood ontwikkelde T.S.O.L. op albums als Change Today en Revenge een bluesy punkrock variant die zelfs naar hardrock neigde. Na een tussenstap van de heren Grisham en Emory in de geweldige band Joykiller hebben de oorspronkelijke leden zich aan het eind van de jaren negentig weer herenigd om met T.S.O.L. op gezette tijden langs podia te stormen.
File Under praat even bij met Jack Grisham, de charismatische frontman van deze legendarische band, na een keihard en retestrak optreden in de kelder van het Eindhovense Dynamo.


mij=Interview: Vonx
Dit is de een na laatste avond van een paar weken toeren? Hoe is het gegaan?
'We zijn hier maar achttien dagen met het doel iedere dag een show te doen. We begonnen in Zweden, toen via Duitsland en Oostenrijk naar Slovenië en vervolgens hup naar Engeland en Ierland. Een ongelooflijk aantal kilometers in zo’n korte tijd, maar we wilden graag. Ondanks dat we al lang bestaan, zijn we nog maar zelden in Europa komen spelen. Helaas ging het aan de Engelse grens mis.'
Ja, ik begreep dat jullie Engeland niet inkwamen?
'Wat bleek is dat degene die onze werkvisa had geregeld dit niet voor de U.K. had gedaan. Wij als Amerikanen hebben blijkbaar voor de U.K. weer andere papieren nodig dan voor het vaste land. We konden hem niet bereiken en in plaats van de eerste show te annuleren, papieren te regelen en dan de overige shows te doen besloten we het erop te gokken en als toeristen de ferry naar Dover te nemen. Helaas is dat twee van ons niet gelukt. We waren met de vier man in de band, tourmanager Benny, mijn dochter en een vriendin en Rons zoon. Ik stond op de ferry te zwaaien naar onze drummer toen hij door de gendarmes werd meegenomen. De volgende dag zijn we dus maar weer samengekomen in Calais en als een speer naar Keulen gereden. Omdat de Britse shows niet doorgingen zouden we een enorme smak geld kwijt zijn en verlies draaien maar gelukkig konden we bij twee shows van Pennywise aanhaken. Hun management hoorde van onze pech en boekte ons bij hun shows in Keulen en Gent. Dat heeft alles weer goedgemaakt, ook financieel. Ach ja. Zo gaat het bij ons haha. Pennywise en hun Dave Pollack van Destiny Bookings zijn allemaal bekenden van ons dus dat kwam goed uit zo. Het was bijzonder prettig dat ze ons zo uit de brand hielpen.'
T.S.O.L. is niet je enige muzikale activiteit, je speelt ook met Gentleman Jack and the West Coast Dukes. Wat is dat voor project?
'Ik doe dat met onder andere Greg Kuehn die op toetsen ook met T.S.O.L. vaak meespeelt. We spelen met die band eigenlijk de T.S.O.L.-nummers die we normaal nooit spelen, een paar Joykiller-nummers en wat andere dingen die nooit zijn opgenomen. Het is perfect voor de wat minder heftige en gitaargeoriënteerde nummers die we hier nu speelden.'
Greg is niet mee dit keer?
'Dat kon helaas niet, dat was gewoon te duur geweest.'
Jaren geleden deed je mee aan de gouverneursverkiezingen van Californië die uiteindelijk door Schwarzenegger gewonnen werd. Heb je nog ambities in die richting?
'De enige reden waarom ik mee deed was om de gezondheidszorg op de kaart te krijgen. Dat is namelijk echt helemaal shit bij ons. Nog altijd. Zeker in Californië. We zijn de achtste economie ter wereld met onze staat maar we kunnen niet voor onze eigen mensen zorgen. Ik was aan het werk, ik was kostwinnaar voor mijn vrouw en twee dochters en ik kreeg rugklachten. Ik kon niks claimen van alle kosten die ik maakte en mij werd verteld dat er alleen een mogelijkheid zou zijn me tegemoet te komen als ik mijn gezin zou verlaten. Echt te idioot voor woorden. Toen ik in de running was voor gouverneur was dat eigenlijk mijn enige issue: de gezondheidszorg. In die tijd was er niemand die zich er druk om maakte. Pas de laatste jaren met Obama is het op de kaart gekomen maar destijds was dat zeker niet zo.'
Je kreeg nog flink wat stemmen toen toch?
'Oh ja, absoluut. Er deed een leger aan freaks mee maar ik eindigde vrij hoog. Uiteindelijk was het waarschijnlijk niks geworden. Om echt wat te bereiken moet je in de politiek zoveel compromissen sluiten dat ik mijn doelen nooit had kunnen verwezenlijken.'
Maar je was behoorlijk succesvol, het aantal stemmen voor jou was hoog.
'Ja, dat kwam omdat ik een paar hele goede interviews had gedaan. De pers dacht eerst 'ach, zo’n ouwe punkzanger, dat zal wel niks zijn' maar ik bleek mijn verhaal goed te kunnen brengen en uiteindelijk viel het aantal stemmen zeker niet tegen. Toch weet ik niet of ik nou echt zo geschikt voor die baan zou zijn.'
Behalve zanger ben je ook hypnotherapeut? Hoe is dat zo gekomen?
'Twintig jaar geleden werd ik een gehypnotiseerd door een kennis en die heeft me er daarna alles over geleerd, ik was er enorm door gefascineerd. De grap is dat iedereen het kan, ook jij. Het is geen gave of zo, het is gewoon een combinatie van techniek en concentratie. Ben je weleens helemaal opgegaan in een boek? Zo erg dat je je omgeving vergat? Dat is ook een vorm van hypnose. Als je je echt door een boek laat meeslepen dan zie je beelden, hoor je de stemmen van de personen in het verhaal, dat is het, meer niet. Op dat moment ben je gewoon gehypnotiseerd door dat boek. Je hebt vast wel eens een boek gelezen waar het je niet lukte om in het verhaal te komen? Dat is het verschil, meer niet. En je doet het zelf, ik kan niemand iets laten doen wat hij of zij niet wil. Alles zit in je eigen hoofd. Wat ik ermee doe is mensen helpen met verslavingsproblemen, ik geef trainingen om te stoppen met roken, ik geef trainingen om mensen te motiveren. Ik geef lezingen op van die self-help seminars en ik word gevraagd om managementteams van bedrijven een spiegel voor te houden en een nieuwe kijk op dingen te geven. Dat is in feite mijn werk tegenwoordig.'
Deze tour is nu bijna voorbij. Jullie vorige album Liberty & the Pursuit of Free Downloads kwam uit in 2009. Wat zijn de toekomstplannen?
'Het leuke aan dat album was dat we dankzij Hurley (skate en surfkledingmerk) het gratis beschikbaar konden stellen, met de mogelijkheid om via Paypal aan goede doelen te geven die wij hadden uitgekozen. Dat was een groot succes gelukkig. Alle doelen hebben letterlijk duizenden dollars binnen gekregen. Er staan wel een paar optredens gepland de komende tijd maar dat is alles. We doen dit omdat we het leuk vinden, zonder verplichtingen van buitenaf. Soms zien we elkaar maanden niet. Mike woont in Nevada en Ron in Iowa, we oefenen nooit, we kunnen onze nummers dromen.'
Hoe werkt dat dan met degenen die jullie als drummer inhuren?
'Haha, die sturen we een lijstje met welke nummers we live doen. Luister er maar naar! Vorig jaar speelden we ergens en door omstandigheden kwam ik pas op het allerlaatste moment aan. Ik had Ron in geen jaar gezien. Ik kom daar dus, loop vanaf de ene kant het podium op en Ron van de andere kant, ik zeg 'Hey Ron, alles goed? Wat is het eerste nummer?' en hup, daar gingen we! Ach ja, dat is T.S.O.L., we kunnen het niet anders doen dan zo. We kennen elkaar al meer dan dertig jaar, we zijn een soort broers geworden, ook door alle ellende die we samen en apart van elkaar hebben meegemaakt met verslavingen en alles wat daarbij hoort.'
'In de nabije toekomst is voor mij het belangrijkste dat mijn eerste boek An American Demon begin mei zal verschijnen. Ik krijg nu al hele enthousiaste reacties van de persmensen die proefkopieën hebben gelezen. Zelfs uit de literaire hoek! Ik moet daarvoor dus promotieoptredens doen en dergelijke. Daarna gaan we weer eens door de Amerika op tournee. We gaan gewoon maar weer door!'

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven