En de boer, hij ploegde voort. Peter Hammil, dit jaar wordt hij 63, blijft in strak tempo albums uitbrengen. Dit jaar is Van Der Graaf Generator, opgericht in 1967, dus ook alweer 44 jaar oud, al zijn ze niet constant actief geweest, weer aan de beurt. A Grounding in Numbers heet het werkje, en ik moet eerlijk zeggen: wat Hammil ook uitbrengt, solo of met band, ik verslind het. De man heeft een oeuvre van een dermate constant en hoog niveau, dat je er nooit een buil aan kunt vallen. Aan dit album ook niet. Als is het even slikken als de plaat start, want met opener “Your Time Starts Now” begint het wel heel rustig en met het volgende nummer gaat het gas er ook niet meteen op. Openen met een een ballad? Zouden de jaren bij Hammill en consorten dan eindelijk gaan tellen? Welnee! Want direct daarop heeft Hammill zijn elektrieke gitaar teruggevonden en gaan we los, om daarna weer over te gaan in een soort van improvisatie. Het is de toon van het hele album. Geen ellenlange nummer met diverse breaks, maar korte nummers die alle kanten opschieten. En niet altijd de goede kant op. Als Hammill de gitaar pakt, gaat het goed, maar met Banton achter het orgel en Hammill op toetsen, drijven ze wel eens te ver weg. Desalniettemin gaat het, als het goed gaat, dermate goed dat Van Der Graaf Generator bewijst dat ze nog steeds bij de top van de symphonische rock horen. En als ze wat postpunk en new wave invloeden in de muziek gooien, dan laten ze hele serie jonge bands, van Foals tot Field Music, nog een poepie ruiken. En dat op een bijna pensioengerechtigde leeftijd…
mij=Esoteric / Bertus
4 reacties