Ik houd niet zo van heruitgaven van cd’s waaraan extra tracks aan de originele cd toegevoegd zijn Ik denk altijd dat als een act ze echt bedoeld had om publiek bezit te worden, dan had deze dat gelijk wel gedaan. Ik ben iets toleranter als het gaat om bonus-cd’s met bijvoorbeeld demo’s en livetracks, maar ik betrap me erop dat ik de bonus-cd’s van alle Marillion-heruitgaven echt nooit draai. Doe mij dan maar een bedrijf als Mobile Fidelity Sound Lab dat zich focust op het zo authentiek mogelijk opnieuw uitbrengen van albums. Dus geen gedoe met remixen of wat dan ook, gewoon de mastertapes zo nauwkeurig mogelijk overzetten om de cd’s (en Super Audio cd’s) het geluid weer te geven zoals bedoeld was. Dat houdt dus ook gelijk in dat een brak-geproduceerde cd nooit een opgepoetst diamantje wordt. Gelukkig was de productie van Billy Joel‘s Piano Man dik in orde. Deze doorbraak-lp uit 1973 klinkt dus ook ná de behandeling door MoFi geweldig. Ik had Piano Man zelf al jaren niet meer gehoord, omdat ik de tapes waarop de lp stond weggegeven had bij een vorige verhuizing, maar voor mijn gevoel hoor ik nu veel meer detail dan wat ik ooit afspeelde vanaf mijn Maxell XL2-tapes. Zo was bijvoorbeeld het ‘ping-pong-bal’-geluid van de percussie in “Worse Comes To Worst” me nooit opgevallen, net als het orgeltje als het in de refreinen wat meer op de achtergrond speelt in klassieker “Captain Jack”. Mobile Fidelity suggereert zelf dat door hun geluidsbehandeling het lijkt alsof Billy Joel in je huiskamer aan het spelen is. Da’s dan wel een huiskamer gepositioneerd in mijn geboortejaar, maar ik snap wel wat ze ermee bedoelen. Dat ze de lp liefdevol en precies behandeld hebben dat hoor je aan alles.
mij=Mo Fi / Bertus
Op zich ben ik het wel met je eens over die opgepoetste heruitgaven, maar soms zou het juist een goede zaak zijn. Er komt een heruitgave van Black Sabbath’s Born Again (het album met Ian Gillan), met live-opnamen, maar alleen opnieuw gemasterd en niet opnieuw gemixt. En laat dat laatste nou net de makke zijn aan die plaat…
Ander voorbeeldje: de Kevin Shirley-remix van Deep Purple’s Come Taste The Band is er-rug goed. Gelukkig zit de oude mix er ook compleet bij, dat wel.