Sinds 2003 bestaat Groover uit Bergen op Zoom. De ska-, rock- en reggaeband debuteerde in 2008. En nu is de tweede plaat net uit. Ik weet niet welk doel Groover zichzelf heeft gesteld. Als het achtkoppige gezelschap lekker voortkabbelende reggae, rocksteady, pop en ska wilde maken, dan is Groover daar uitstekend in geslaagd. Als Groover liever een rafelig randje had willen hebben, dan is Fake Fairytales mislukt. Eerlijk gezegd denk ik dat Groover behoorlijk perfectionistisch is aangelegd. Qua, spel, vocalen, instrumentarium, arrangementen en productie is deze CD enorm uitgekristalliseerd en helder. Soms zelfs te. Waardoor ik mezelf betrap op goedbedoelde toespelingen als: ‘gooi het er maar lekker uit, meid!’ als het kabbelende karakter me te lang duurt. Groover is de ingetogen No Doubt zonder punkrock. Waar de band zelf wel patent op mag aanvragen is op zijn crossover tussen ska, brassbandblues en hiphop in het zonnige paradepaardje “What A Feelin”. Die kant mag het wat mij betreft vaker opgaan. Bij tijd en wijlen klinkt Groover als een studentenband, en dat is niet bepaald een aanbeveling. Ik mis dynamiek, spanningsopbouw en een hartverscheurende soulbeleving. Daarmee wil ik alleen maar zeggen dat Groover op Fake Fairytales nergens uit de bocht vliegt. Echte reggae, ska en rocksteady doen dat ook niet, maar er klinkt tenminste bezieling door. Als Groover werkelijk uit de bocht zou vliegen, had de band waarschijnlijk Supergroover geheten.
mij=Groovermusic
2 reacties