Josh T. Pearson – Last Of The Country Gentlemen

Op de een of andere manier hebben veel van mijn favoriete singer/songwriters tegenwoordig allemaal een baard. Er lijkt zelfs bijna te gelden dat hoe langer de baard, des te mooier ik het vind. Ray LaMontagne heeft een aardige baard, die van Scott Matthew en William Fitzsimmons is nog een stuk forser. De overtreffende trap is echter Josh T. Pearson. Oneerbiedig gezegd ziet hij er uit als een van de vele zwervers in onze hoofdstad. Je zou ’em zo een paar euro in zijn gitaarkoffer willen gooien. Want bij oppervlakkige beluistering of al langslopend zou je de muziek van Last Of The Country Gentlemen per ongeluk af kunnen doen als langdradige, ongestructureerde, nergens naar toe leidende straatmuziek. Zoals je het zoveel hoort op Stations of in winkelcentra. Dat is ook niet gek, want ga maar na: zeven songs in zestig minuten met vier songs van over de tien minuten. Wie bedenkt zoiets. Nou Josh T. Pearson dus. Maar mijn god, als je er voor gaat zitten, dan pakken de songs van Pearson je ferm bij je lurven en je kladden. Songs die door merg en been gaan. De basis is altijd Josh met zijn gitaar, de aanpak is echter compleet anders en compromisloos. En op een bepaalde manier ontbreekt ook elke lijn in de songs die normaal een goed liedje kenmerken. Dit zijn echter excellente liedjes. Dat is een andere league. Als een verhaal tien minuten moet duren, so be it. Af en toe krijgt Pearson wat hulp. Niet van de minsten bovendien. Zo is er onder meer een spijkerbed van violen van Warren Ellis (The Dirty Three/Bad Seeds/Grinderman) en heeft hij tot mijn verbazing de singleversie van “Country Dumb” waarin de piano van Dustin O’Halloran een subtiele, maar belangrijke rol speelt vervangen door een versie die deze tot mijn verbazing overtreft. Onder het mom van: het zijn stiekem alleen maar bijna overbodige extra’s. Deze man kan op zeker alleen met zijn gitaar, zijn indringende teksten (meezingen gaat mij echt niet lukken) en zijn gewaagd lange songs een zaal het zwijgen opleggen, je compleet uit het veld te slaan.

mij=Mute / PIAS