“Naakte mensen, met varkenskoppen, die op de vloer, op de muren en op het plafond kruipen. Ze proberen uit alle macht het witte poeder op te snuiven dat iedere vrije ruimte in de kamer bedekt en die uit buizen uit de muren komt. Dissonante geluiden begeleiden het gekrioel en als de varkenskoppen vat krijgen op de buizen komen langzaam fragiele melodieën op.” Ziedaar de omschrijving van het nummer Cocaine, door de band The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble zelf. Wederom een achttal nummers als een soundtrack van een imaginaire film en uit bovenstaande beschrijving begrijpt u dat dat niet Toy Story of iets dergelijks is. Nog eentje: “een lege kamer, met in het midden, op een barkruk, alleen een zangeres uit de jaren twintig. Als ze begint te zingen trilt de vloer en gaan de muren draaien. De zangeres blijft onaangeroerd, in het oog van de storm.” Prachtig! From the Stairwell is een plaat die, net als de vorige, probeert om ergens op het raakvlak van elektronica en loungy jazz een sfeer neer te zetten en dat pakt wederom goed uit. Het is heerlijk wegdromen bij de sober aangezette blazersklanken of ijle zang, dat alles op een basis van broze beats. Dit alles met de sfeer in het achterhoofd. Of een film noir. Uw ideale soundtrack voor nachtelijke ritten, eigenlijk wel. De wereld zal daarna nooit meer hetzelfde zijn…
mij=Denovali
2 reacties