Op de diverse Nederlandse podia en festivals zie ik verdacht veel de naam Kurt Vile opduiken. Dat verbaast me, niet zozeer omdat ik er kwalitatieve bedenkingen bij heb, maar meer omdat ik de indruk had dat Vile toch slechts een beperkte schare liefhebbers kende. Als er optredens zijn dan is er vaak ook een nieuw album, en dat is in het geval Vile geen enkel probleem. De Amerikaan levert sinds zijn vertrek uit War On Drugs in 2008 nu het vierde album af met Smoke Ring For My Halo. Vile doet ook hier waar hij het sterkst in is, namelijk liedjes maken die klinken alsof je ze achterover liggend op een grasveld moet genieten met een biertje erbij en een bloem tussen je tanden. Vile’s werk heeft wel wat van dat van Elliott Smith, maar dan net wat minder droevig. De liedjes zijn door het gitaarwerk en de wat vlakke stem van Vile dromerig. Smoke Ring For My Halo is het tweede album op een zogeheten ‘major’. Gelukkig is het gebruikte instrumentarium beperkt gehouden en is er de productie sober. De nummers werden met wisselende begeleiders in diverse sessies op diverse plekken opgenomen, maar is een prima eenheid. Dat Vile zijn begeleiders verkoopt als zijn Violators lijkt me dan ook terecht. Smoke Ring For My Halo is een heerlijke plaat met als mijn favoriet “Society Is My Friend”.
mij=Matador / V2
En zondag dus in Tivoli Utrecht….
En zondag dus in Tivoli Utrecht….
Plus maandag in Bitterzoet Amsterdam. Dat u het allemaal even weet…
En zondag dus in Tivoli Utrecht….
Plus maandag in Bitterzoet Amsterdam. Dat u het allemaal even weet…