Even denk ik dat de File Under baas zich vergist heeft door mij een cd van een artiest met een verwoestende naam als Destroyer en die ook nog eens de albumtitel Kaputt heeft te laten recenseren. Dat zal op zijn minst een metalplaat zijn met veel beukende gitaren, niet echt een genre waar ik blij van word. Ik word al wat geruster wanneer ik lees dat Dan Bejar, alias Destroyer, ook lid is van The New Pornographers en die maken geen metal maar, naar mijn mening, de betere popmuziek. Mijn scepsis wordt helemaal weggenomen wanneer ik ga luisteren. Het is moeilijk voor te stellen dat Destroyer al acht albums gemaakt heeft die in stijlen wisselen van indierock met stevige gitaren tot glamrock à la Bowie. Op Kaputt heeft Destroyer gas terug genomen en ik hoor een zwoele softrock-/popplaat met een grote rol voor ambient-achtige synthpartijen en met jaren ’80 invloeden van Roxy Music en Prefab Sprout. Bejar zingt met zachte en relaxte stem zijn ongrijpbare teksten op al net zo spannende en mysterieuze muziek. De achtergrondzang van Sibel Thrasher en dromerige saxofoon-, trompet- en zelfs dwarsfluitpartijen geven het geheel een jazzy sfeer. Op Kaputt staan twee lange nummers. “Suicide Demo For Kara Walker” duurt ruim acht minuten en “Bay Of Pigs (Detail)” zelfs bijna twaalf minuten. Gewaagd, want zie dat maar eens de volle tijd spannend te houden. Mijn aandacht is niet een keer verslapt, sterker nog, bij elke draaibeurt wordt Kaputt mooier. Knappe plaat. Heeft de File Under baas toch goed ingeschat!
mij=Dead Oceans / Konkurrent
4 reacties