Digitalism – I Love You, Dude

Stonehead

digitalism_i_love_you_dude.jpgIk sleep het debuut van Digitalism al jaren in m’n dj-mapje mee. Moeten meer bands doen, de tracklisting gewoon op de cd zelf afdrukken. Ideaal. Hop, cd in je mapje, kun je het doosje en hoesje meteen wegtiefen. Nooit meer gedoe wat er nou op welke track staat. Ja, ik weet het, een professionele cd-speler heeft een lcd-schermpje waarop-ie via CD-Text de titels kan laten zien, maar ik sta regelmatig achter behoorlijk crappy ouwe hardware, dus dan heb je dat niet. En ach, soms zijn die lyrics in het boekje nog handig, want het Engels van de twee Duitsers achter Digitalism, Jens Moelle and Ismail Tüfekçi, was niet altijd te verstaan. Anything new? Nou en of. Op hun tweede plaat lijken die teksten belangrijker geworden, zijn er meer pop-invloeden (het refrein van single “Two Hearts”, de coupletten van “Circles” waarin het woord again zowel als ‘agèèèèn’ als ‘agéén’ wordt gezongen). Goose heeft gelijk gehad: de sound van Digitalism is ‘opener’ en softer geworden. Het lijkt bij vlagen analoog, dat van een indierockband (“Forrest Gump”) en het enige unieke nummer op de 4-track EP I Club You, Dude, “Silenz”, bevat wat minimal-knispers. Waarom is dat eigenlijk niet aan het album toegevoegd?
digitalism_i_club_you_dude.jpgDigitalism staat bekend als ‘die electroband waar zelfs gitaarfans mee kunnen leven’, maar volgens mij zijn ook die fans het meest blij met de instrumentale tracks. Enfin. De hoogtepunten van I Love You, Dude zijn het instrumentale “Blitz”, dat de eerste keer nogal verbluft door zijn akkoordenschema, en de prachtig trage opener “Stratosphere” dat wel om het ohoh-yeahyeahyeahyeah koortje heengeschreven lijkt. Verder had “Just Gazin'” wel van Air kunnen zijn, heeft “Reeperbahn” met zijn ‘Don’t fuck’-refrein iets onverwacht cybergothic-achtigs en had “Miami Showdown” qua sound en eenvoud uitstekend op Daft Punks Tron:Legacy-soundtrack gepast. Had I Love You, Dude 15 tracks geteld in plaats van 10 (net zoals Idealism, nog zonder bonustracks) en een lompere single gehad, dan had ik het album even fantastisch gevonden als Idealism. Nu ben ik er nog steeds erg blij mee, maar beschouw ik het ergens toch ook als een soort zoethouder voor de optredens.


mij=V2

12 reacties

  8. Stonehead
    Reageren

    Live-achtige clip met vergelijkbare 2D/3D effectjes als bij Pogo, maar nu bij “Circles” (again and again and again…):
    http://www.youtube.com/watch?v=03tAKz66TC8
    Hun voorprogramma Pool maakt Two Door Cinema Club-achtige indie en schattig/creepy kindervideo’s.
    http://www.youtube.com/watch?v=9wAAKfNp-kI
    Hoppa. Een exclusieve track van DJ-Kicks, “Simply Dead”. Meer Human After All-achtig werd het nooit. http://www.youtube.com/watch?v=8Y_iBlgO-zY
    Leuk filterdiscoding, die DJ-Kicks, alleen die eerste track al. Ook maar eens iets over pennen, maar er staan nog twintig anders platen in de pijplijn… http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/albums/Digitalism.html
    Een nieuw Digitalism-nummer “I Want A New Drug” op YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=CzOPbF7wMQA
    Ook van DJ-Kicks uit 2012, maar de Youtube-versie is langer en heeft meer bass: “Falling”.
    http://www.youtube.com/watch?v=TD7q1NU5j-s
    Ik ontdek nu pas het lekkere album ‘In My Blood’ van Sharam Jey uit 2009, maar dat had hier als referentie ook wel bij gemogen. Zelfde soort laser-achtige synthesizers.
    Crumb mixtape #10 stream: http://www.crumbmagazine.com/12044/crumb-mixtape-10-digitalism
    En twee remixes van MØ en KidGrum ter download: http://acidted.wordpress.com/2013/12/23/digitalism-xmas-transmission/

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven