Als mij gevraagd wordt of ik de nieuwe van Joseph Arthur wil doen, aarzel ik niet. Prima! Ik heb echter nog nooit een noot van de man gehoord, ondanks dat hij al vanaf 1997 albums uitbrengt. Ik voel me echter als Sjakie die de gouden reep gevonden heeft: dit gaat helemaal goed komen. Dit wordt nog eens bevestigd als ik Storms recensie over het in 2008 2004 verschenen Our Shadow Will Remains lees. Kom maar op met The Graduation Ceremony? Ik lees ook nog dat Jim Keltner een potje meemept. Ja hoor, dit gaat hem helemaal worden. The Graduation Ceremony is zo’n typische akoestische singer-songwriter waarbij de begeleiding steunt op piano, gitaar of viool. De drummer heeft een bescheiden rol (sorry Jim). Opener “Out On A Limb” is in ieder geval helemaal geweldig. Het is er allemaal: het liedje, de piano, de gitaar en vooral de gevoelige snaar die bij mij geraakt wordt. Ik herken dit gevoel, ik had het ook bij Marc Cohns “Walking In Memphis”, later bekend geworden door Cher. De rest van zijn album was échter bloedeloos en dus saai. The Graduation Ceremony is ook zo’n plaat die vol staat met mooie liedjes, maar als akoestisch geheel wreekt zich de eenvormigheid. Ik kom er bijna niet doorheen. Zangers en zangeressen als u nog gouden liedjes zoekt dan is hier uw album. Het staat er vol mee. Als luisteraar moet je dit echter met mate in één luistersessie tot je nemen. Het zou zonde zijn om af te haken. Het album als totaal vind ik dus niet zo geslaagd, maar die liedjes die mogen er zijn.
mij=Fargo / Munich
Nieuwe nummers klinken live uitstekend maar dit album wil me nog niet echt raken. Nuclear Daydream (2006) is wat mij betreft nog steeds zijn beste werk. Our Shadow Will Remains is trouwens niet van 2008 maar 2004.
En nu ook op 3voor12´s luisterpaal: http://3voor12.vpro.nl/speler/luisterpaal/44688065
als je Arthur Joseph eigenlijk niet kent, waarom laat je het dan niet aan iemand anders over om deze cd te recenseren? je gaat wel erg kort door de bocht en doet het album geen recht. smaken verschillen natuurlijk, maar ik snap werkelijk niet dat je de kwaliteit van deze plaat helemaal niet kunt horen…
Fistful Of Mercy, het samenwerkingsproject met o.a. Ben Harper van vorig jaar, dat was bloedeloos. Je kunt zeggen van dit album wat je wilt (te rustig, te gevoelig, te weinig rock, te gelikt als je wilt), maar niet dat het bloedeloos is. nog een keer luisteren graag, en dan wel goed opletten!
ik moet zeggen, ik kende Joseph Arthur wel, en deze plaat klinkt in mijn oren iets te hard alsof hij door wil breken. zachte liedjes, zachte vertolking (hij is anders gaan zingen lijkt het) beetje gladjes allemaal. misschien wil ie ook een plaat maken met Zoey Deschanel, ofzo 🙂
Nieuwe nummers klinken live uitstekend maar dit album wil me nog niet echt raken. Nuclear Daydream (2006) is wat mij betreft nog steeds zijn beste werk. Our Shadow Will Remains is trouwens niet van 2008 maar 2004.
En nu ook op 3voor12´s luisterpaal: http://3voor12.vpro.nl/speler/luisterpaal/44688065
als je Arthur Joseph eigenlijk niet kent, waarom laat je het dan niet aan iemand anders over om deze cd te recenseren? je gaat wel erg kort door de bocht en doet het album geen recht. smaken verschillen natuurlijk, maar ik snap werkelijk niet dat je de kwaliteit van deze plaat helemaal niet kunt horen…
Fistful Of Mercy, het samenwerkingsproject met o.a. Ben Harper van vorig jaar, dat was bloedeloos. Je kunt zeggen van dit album wat je wilt (te rustig, te gevoelig, te weinig rock, te gelikt als je wilt), maar niet dat het bloedeloos is. nog een keer luisteren graag, en dan wel goed opletten!
ik moet zeggen, ik kende Joseph Arthur wel, en deze plaat klinkt in mijn oren iets te hard alsof hij door wil breken. zachte liedjes, zachte vertolking (hij is anders gaan zingen lijkt het) beetje gladjes allemaal. misschien wil ie ook een plaat maken met Zoey Deschanel, ofzo 🙂
nou, ik zou het Joseph Arthur gunnen, als ie eindelijk eens doorbrak! maar ik geloof niet dat het hem daarom te doen is (hoewel een paar extra cd’s verkopen, daar zal hij vast geen nee tegen zeggen). Arthur heeft invloed genoeg, daar heeft het hoeveelheid platen dat ie verkoopt niet veel mee te maken.
het is zeker allemaal wat gepolijster dan we van hem gewend zijn, maar commercieel vind ik het toch niet. maar goed, nogmaals, smaken verschillen. meningen ook.
Nieuwe nummers klinken live uitstekend maar dit album wil me nog niet echt raken. Nuclear Daydream (2006) is wat mij betreft nog steeds zijn beste werk. Our Shadow Will Remains is trouwens niet van 2008 maar 2004.
En nu ook op 3voor12´s luisterpaal: http://3voor12.vpro.nl/speler/luisterpaal/44688065
als je Arthur Joseph eigenlijk niet kent, waarom laat je het dan niet aan iemand anders over om deze cd te recenseren? je gaat wel erg kort door de bocht en doet het album geen recht. smaken verschillen natuurlijk, maar ik snap werkelijk niet dat je de kwaliteit van deze plaat helemaal niet kunt horen…
Fistful Of Mercy, het samenwerkingsproject met o.a. Ben Harper van vorig jaar, dat was bloedeloos. Je kunt zeggen van dit album wat je wilt (te rustig, te gevoelig, te weinig rock, te gelikt als je wilt), maar niet dat het bloedeloos is. nog een keer luisteren graag, en dan wel goed opletten!
ik moet zeggen, ik kende Joseph Arthur wel, en deze plaat klinkt in mijn oren iets te hard alsof hij door wil breken. zachte liedjes, zachte vertolking (hij is anders gaan zingen lijkt het) beetje gladjes allemaal. misschien wil ie ook een plaat maken met Zoey Deschanel, ofzo 🙂
nou, ik zou het Joseph Arthur gunnen, als ie eindelijk eens doorbrak! maar ik geloof niet dat het hem daarom te doen is (hoewel een paar extra cd’s verkopen, daar zal hij vast geen nee tegen zeggen). Arthur heeft invloed genoeg, daar heeft het hoeveelheid platen dat ie verkoopt niet veel mee te maken.
het is zeker allemaal wat gepolijster dan we van hem gewend zijn, maar commercieel vind ik het toch niet. maar goed, nogmaals, smaken verschillen. meningen ook.