In het algemeen kun je toch wel stellen dat er goede en slecht kanten aan een mens zitten en zolang de goede overheersen, vind ik het prima. Je moet behoorlijk ver gaan als ik een hekel aan iemand wil hebben, maar om de stap naar mijn vriendenkring te zetten moet er juist veel positiefs zijn dat ik kan waarderen. Er is dus best een hele grote middenmoot. In de muziekwereld is het eigenlijk niet anders. Lanu is een nieuwe kandidaat, aangezien ik haar niet ken. Die haar blijkt overigens al snel een hij te zijn, want achter dit project zit de in Nieuw-Zeeland geboren en in Australië wonende producer/muzikant Lance Ferguson, bekend van The Bamboos. Qua muziekstijl houd ik bij Lanu op Her 12 Faces op popliedjes met een fun-, jazz-, triphop- of dubrandje en dat vooral een elektronische basis kent. Eigenlijk dacht ik dus eerst dat Lanu een dame was, hetgeen de schuld is van de van de ook uit The Bamboos afkomstige dame Megan Washington. Zij vervult op vijf van de twaalf songs een voorname gastrol met haar prettige stem. De liedjes staan vooral op het eerste gedeelte van de cd en vormen als het ware de golven op de bodem van de muziek van Lanu. Dit maakt dat een liedje als opener ″Beautiful Trash″ een fijne kennismaking is. Helaas zijn die golven weg als Lanu instrumentaal alleen staat, met als gevolg dat ik het dan behoorlijk saai vind worden. Als tegen het eind nog een Franstalig gesproken teksten in de titeltrack en een vervelende Franstalige cover van Roxy Musics ″More Than This″ opduikt, dan slaat wat mij betreft de weegschaal de verkeerde kant op.
mij=Tru Thoughts / Rough Trade
4 reacties