De oorsprong van A Sure Sign of Something, zo legt Peter Stampfel uit in het uitgebreide tekstboekje, ligt in Nederland. Al in 2007, toen hij in Rotterdam optrad in Worm (vandaar de naam van zijn begeleidingsband, The Worm All-Stars, afkomstig uit dit Instituut voor Avantgardistische Recreatie), werden de eerste plannen gemaakt voor dit album. Het heeft vier jaar geduurd, maar dan hebben we ook het misschien wel mooist gemaakte cd-hoesje van dit jaar in handen. De legendarische folkie (psych-folkie is een betere naam) Peter Stampfel nam vijftien nummers op met Nina Hitz, Alan Purves (onder meer op neusfluit!) en Lukas Simonis. Deze liedjes zijn zowel van eigen hand of bekend van zijn band The Holy Modal Rounders (“Fucking Sailors in Chinatown”), maar ook door naamlozen geschreven traditionals. Sommigen, zoals het banjo-gestuurde “Come Around” zijn relatief recent (2005 of 2006), anderen juist stokoud en hoogstens bekend van Harry Smiths’ Anthology of American Folk Music. Allemaal hebben ze iets gemeen: als ze niet Stampfels psychfolk-behandeling zouden hebben gekregen, zouden ze waarschijnlijk als suffe sandalen-rond-kampvuur-liedjes klinken. Maar hij werkte nu eenmaal samen met roemruchte types als The Fugs, maar ook met bijvoorbeeld Gary Lucas (“How Mountain Girls Can Love”).
mij= Penniman / Clearspot
2 reacties