SebastiAn – Total

Als Lady Gaga écht ballen had gehad, had ze deze albumcover gekozen. Als het Ed Banger-label SebastiAn zo rond 2005 niet ingelijfd had, was er nooit een tweede revival van de ‘french touch’-electro na de eerste van Daft Punk gekomen. Als Justice destijds namelijk niet hun hele sound van SebastiAn had afgekeken, die daarna in bladen als de Computer Music volledig is ontrafeld, hadden ze nooit zo’n enorm succes gehad. Als je wél van gitaren en bliepjes houdt, maar juist niet van langdradige techno, zou SebastiAn wel eens je perfecte introductie in de elektronische muziek kunnen wezen (het Rob Zombie-achtige “Doggg”, de RPM-achtige gimmick in “Motor”). Als je verkeerd googelt, kom je overigens bij de Deense zanger Sebastian uit. Als de Fransman Sebastian Akchoté werd SebastiAn geboren, maar hij was al ruim voordat-ie deze debuutplaat uitbracht al jarenlang bekend van allerlei losse nummers en remixes. Als je naar een optreden van 2 Many DJ’s gaat, heb je gerede kans dat er een productie van SebastiAn in hun set zit. Als je bijvoorbeeld die bekende electroversie van “Killing in the name of” van Rage Against The Machine zoekt, nou, ziehier de maker. Als je die track gaat zoeken op SebastiAns vooralsnog enige remixverzamelaar, zul je ‘m daar echter niet aantreffen (waarschijnlijk omdat de remix erg trouw blijft aan het ziedende origineel, vrijwel alleen de eerste anderhalve minuut is veranderd). Als je zin hebt in heerlijke pianogebaseerde synthbangers, ben je bij dit album gelukkig ook aan het goede adres. Als je tenminste niet te lang doorluistert, want gedurende het album begin je het geluidstrucje wel te herkennen, net zoals me dat bij de Bloody Beetroots overkomt. Als Warp-artiest zou de direct herkenbare SebastiAn bijvoorbeeld artistiek niet helemaal passen, daar knalt-ie net teveel voor op veilig. Als een eerste minuut je bevalt, geldt dat op Total ook voor het hele nummer en omgekeerd. Als de sfeer er op willekeurige clubfeestjes echter eenmaal inzit, is een gemiddelde SebastiAn-track een uitstekende afmaker. Als persoonlijke hoogtepunten op deze plaat kan ik de fantastische single “Embody” aanbevelen (DIE! CLIP!), ongeveer het eerste liedje in de muziekgeschiedenis waar autotune goed gebruikt wordt, evenals de verbijsterende klavecimbelfunker “Tetra” (oh! en check deze nog maffere remix), het Prince in herinnering roepende “Love In Motion” en het blije “Kindercut”. Als ik meer van hiphop gehouden had had ik “C.T.F.O” met M.I.A. ook nog genoemd, en de acht korte leuke interludes. Als digitaal extraatje is er de bonustrack Organia, maar die geeft meer een indruk van zijn stampende, te luid gemasterde vinylwerk. Als Total in 2006 uitgebracht was, was het mijn plaat van het jaar geweest.

mij=Ed Banger