The Antlers – Burst Apart

Het doorbraakalbum van The Antlers, Hospice uit 2009, was bepaald geen licht verteerbare kost. In tien intense songs vertelde het conceptalbum het tragische verhaal over de lichamelijke aftakeling van een terminaal zieke geliefde, vanuit het oogpunt van degene die achterblijft. Uiterst indrukwekkend, vooral ook door het consistente, prachtige geheel waarin het verhaal, de muziek en het organische geluid waren gesmeed. Je moet er even voor gaan zitten, maar wie het tot in de puntjes doordachte, zwaarwichtige album eenmaal tot zich door laat dringen voelt zich rijkelijk beloond. Hoe ga je na zo’n machtig statement dan verder als band? ‘Ik weet het nog niet precies’, vertelde zanger/gitarist/songschrijver Peter Silberman eind 2009 aan File Under. ‘We luisteren op dit moment erg veel naar elektronische muziek, zoals Modeselektor, Apparat en Mouse on Mars en ik denk dat we meer de elektronische richting op gaan.’ En inderdaad, de opvolger Burst Apart geeft meer ruimte aan digitale klanken en de invloeden van elektronische muziek zijn duidelijk te horen. Maar het menselijke, organische hart van de songs is onaangeraakt gebleven. Anders dan Hospice is Burst Apart geen conceptalbum geworden en staan de literaire teksten minder centraal. Het is een verzameling van tien dromerige, introverte nummers, zonder uitzondering van adembenemend hoog niveau, die bol staan van onontkoombare emotionele spanning. Soms ingehouden met een minimaal thema, dan weer uitmondend in een heftige finale zoals in de angstaanjagende nachtmerrie-song “Every Night My Theeth Are Falling Out”. Kippenvel. Toegankelijker ook, zonder lichtvoetig te worden. Dreampopliefhebbers van bijvoorbeeld Beach House en Papercuts zullen dit album gemakkelijk en liefdevol omarmen, maar ook valt er veel te ontdekken voor Elbow– en misschien zelfs Coldplay-adepten die een stapje verder willen gaan. Daarmee zet The Antlers de perfecte opvolger neer van een uniek en niet te herhalen album als Hospice. Een spannende, geslaagde verandering. ‘Wie weet wil je ons volgend jaar helemaal niet meer interviewen’, zei Silberman destijds lachend tegen File Under. Niets is minder waar; laten we een nieuwe afspraak maken.

mij=Transgressive / V2