Ik heb altijd al eens willen ervaren hoe het voelt om op een vliegdekschip achter een vertrekkende straaljager te staan. Daarom stond ik twee jaar geleden dan ook helemaal vooraan bij het optreden van My Bloody Valentine in de Effenaar. Vooraf en ook in de zaal zelf werd gewaarschuwd voor gehoorbeschadiging en ik had dan ook keurig oordopjes meegenomen, in tegenstelling tot de jongen die onbeschermd vrijwel met zijn oorschelp tegen de conus stond te shaken. Ben benieuwd of hij inmiddels van de piep af is. Ik kan me vooral herinneren dat door het idiote volume mijn broekspijpen langs mijn benen fladderden en ook mijn maag leek een stuk hoger te zitten dan gewoonlijk. Maar goed, dat was toen en Weekend is nu, al is hun album Sports al meer dan een half jaar uit. De band uit San Francisco krijgt het voor elkaar om de overweldigende gitaarsound van My Bloody Valentine te mixen met de melodie en reverb van Jesus & Mary Chain. Door het strakke, kille drumgeluid lijkt het alsof Martin Hannett vanuit het hiernamaals nog even de productie heeft mogen doen. Het resultaat is verrassend goed. De gitaren zagen van de opener “Coma Summer” tot het eind snoeihard door en op momenten dat je bijna smeekt om een momentje rust, wordt er nog een laagje snerpende gitaarmuur bovenop gelegd. Weekend kent geen genade. En dat een band met deze naam een nummer met de titel “Monday Morning” maakt, is best grappig.
mij=Slumberland / Konkurrent
4 reacties