Na het debuut Bring It On uit 1998 en de opvolger Liquid Skin uit 1999 was ik de Britse band Gomez eigenlijk een beetje uit het oog verloren. Whatever’s On Your Mind is alweer hun zevende album en het is een hele fijne plaat geworden. Gebleven zijn de drie zangers die om beurten de lead vocals zingen. Ian Ball heeft een wat dunne, ijle stem, Tom Grays stem lijkt daar aardig op en Ben Ottewell heeft een rauwe strot en zingt soms ietwat onvast en een tikkeltje vals maar o zo lekker! De rootsrock van de eerste jaren heeft in de loop der jaren steeds meer plaats gemaakt voor de wat nettere en gladder geproduceerde popmuziek. Het experiment is op Whatever’s On Your Mind nagenoeg verdwenen en is vervangen door goed in het gehoor liggende popliedjes. “Options”, “The Place And The People” en “Song In My Heart” zijn pakkende songs die na een paar keer horen in mijn hoofd rond blijven zingen, “Our Goodbye” en het titelnummer zijn trage juweeltjes die gedragen worden door de schuurpapieren stem van Ottewell en een heel orkest van strijkers. De scherpe kantjes zijn er echter wel vanaf en zijn slechts nog aanwezig in het experimenteel rockende “Equalize” en afsluiter “X-Rays”. In zijn geheel is Whatever’s On Your Mind een album wat precies op tijd is uitgebracht en het goed zal doen als soundtrack van een (hopelijk) lange en warme zomer. Gomez is daarmee in haar bijna vijftienjarig bestaan van een indieband met eigenzinnige rootsrocksongs een band geworden die de perfecte melodieuze popsong maakt.
mij=Fulltime Hobby/PIAS
4 reacties